Het voelt een beetje nutteloos om Bon Bini: Judeska in da House te beoordelen. Zo'n film is namelijk compleet recensiebestendig. De film is gemikt op een schare vaste liefhebbers van komische ster Jandino Asporaat en dat is geen geringe afzetmarkt. Zijn fans gaan toch wel kijken, en wie zijn gevoel voor humor niet deelt zal hooguit op leedvermaak hopen. Maar zover komt het toch niet, want dit is niet de ramp van kosmische omvang waar de haters op hopen. Niet alles werkt, maar het mag worden gezegd: deze film is het resultaat van een reeks goede keuzes.
Eigenlijk zou dit jaar het derde deel worden gedraaid van Bon Bini Holland, maar corona gooide ook hier roet in het eten. Deze spin-off rondom Asporaats populairste personage Judeska is een lockdownkomedie. Contrasten geven spanning, dus wat is een betere plek om oversekste dingen rond te schreeuwen in een Antilliaans accent dan een groot landhuis? Zet er vervolgens een beschikbare reclameregisseur op, want die moet strakke clous in een korte tijd kunnen leveren. En het laatste toveringrediënt? Arjan Ederveen de rol van sarcastische butler geven natuurlijk.
Judeska brengt haar nichtje Gabriëlla naar het ouderlijk huis van haar vriendje, om de nieuwe schoonouders te ontmoeten. Blijkt het te gaan om de minister van Binnenlandse Zaken en zijn bekakte eega. Tussen Judeska en ministersvrouw Liselotte klikt het allerminst. Maar de olie op het vuur is dat de politicus des huizes zijn kans schoon ziet om zieltjes te winnen: hij laat Gabriëlla en haar tante twee weken intrekken tijdens de lockdown. Met zo'n zet kan hij vast lijsttrekker worden! Als hij de oorlog tussen Liselotte en Judeska weet te overleven, tenminste.
Was de chemie tussen Gabriëlla en haar vriend Lucas sterker geweest, dan was de film daar vast beter van geworden. Ook wordt in de vete tussen Judeska en Liselotte heel wat potentie onbenut gelaten. En vooral het voorspelbare houtje-touwtje-einde had echt beter mogen worden opgebouwd. Maar zijn dit de zaken waar het ingebouwde publiek voor komt? Zij willen gewoon lachen om de rare capriolen van Judeska, en daar zit de film vol mee. Ze geilt op sexy tuinman Pablo en schildert het raspaard van de familie wit om een eenhoorn te maken. Lachen.
Het is allemaal lichtverteerbare humor, die weinig mensen echt tegen de borst zal stuiten. Soms een beetje ondeugend, maar nooit echt grof. En of je het wilt of niet, wat dat betreft is Asporaat een beetje de André van Duin van deze tijd. Op zijn minst moet je inzien wat voor vakman hij is. Judeska in da House geeft zijn favoriete typetje ruim baan om te schitteren. En dan Ederveen: misschien doet hij deze film alleen maar om een publiek aan te boren waar hij normaal nooit bij komt. Goed voor hem, toch? Hij neemt zijn werk in elk geval serieus en is daardoor een komisch hoogtepuntje. Niet slecht voor een kloon van de butler uit The Nanny.
De film is heel goed zelfbewust. Dat blijkt wel, wanneer Judeska aan het begin laat merken hoezeer de allereerste premisse lijkt op die van Get Out. En dat ze die film op een grappige manier een beetje raar samenvat, maakt ook meteen duidelijk dat dit echt wat anders is. Voor een vluchtige komedie die snel in elkaar lijkt gedraaid om het beste te maken van een rotsituatie, en die verder niet veel meer ambitie toont, werkt dit hartstikke lekker. En misschien wel een stuk lekkerder dan een derde Bon Bini Holland nu had gedaan.
