Nadat haar biologische moeder is overleden in een auto-ongeluk, mag Mona de nieuwe vrouw van haar vader 'mama' noemen. Deze Marie doet haar welgemeende best om in haar nieuwe gezin geaccepteerd te worden, maar heeft ook een moeilijke kant die ze uiteindelijk niet kan blijven verbergen. Ernstig depressieve buien. Als oudste dochter in het gezin voelt Mona zich verantwoordelijk om de goede vrede te houden, en dat tekent de rest van haar leven. Kom Hier Dat Ik U Kus is de onvermijdelijke verfilming van de bestseller van Griet Op de Beeck.
Mona is geen typische hoofdpersoon. De Vlaamse lijkt haar leven in dienst van anderen te leven: ze zegt wat anderen willen horen, gedraagt zich ondergeschikt naar mensen die het al moeilijk genoeg hebben in het leven en zal nooit van zich afbijten. Haar stiefmoeder kampt met een geestesziekte, haar vriend leeft het egocentrische bestaan van een succesvol schrijver en haar baas is een maniakale toneelregisseur die snel gekwetst is. Is een vrouw die haar leven in dienst stelt van anderen en haar gevoel niet laat spreken, wel een boeiende hoofdpersoon? Jazeker wel.
Op het eerste oog leent de film zich vooral voor psychoanalyse. Het is altijd een risico om de hoofdpersoon van een boek te zien als een surrogaat voor de schrijver zelf. Mona heeft zeer duidelijke overeenkomsten met Op de Beeck. Ze is dramaturg en droomt ervan schrijfster te worden. Ze begint een langdurige relatie, waarin ze in dienst moet staan van een man die zich graag het middelpunt van het universum acht. Ze heeft vooral met haar vader een hechte relatie. Ja, daar put de schrijfster uit haar eigen leven, en zelfs de casting van Tanya Zabarylo is wat dat betreft vrij treffend. Maar dat maakt Mona en Griet niet dezelfde persoon. Dit is en blijft een werk van fictie, en heel veel andere details zijn compleet anders.
Kom Hier Dat Ik U Kus gedijt op sterk acteerwerk. Tom Vermeir heeft een taaie klus als sympathieke vaderfiguur, die een sterk anker voor zijn gezin wil zijn, maar ook de hele boel alsmaar uit zijn handen ziet glippen. Wine Dierickx geeft stiefma Marie precies de onvoorspelbare gewiekstheid die iedereen op zijn tenen laat lopen. Maar de film zou helemaal niet werken zonder twee uitstekende Mona's. Olivia Landuyt geeft de elfjarige versie een zwak, geforceerd glimlachje mee waarin je het gewicht op haar kleine schouders voelt. En de volwassen ogen van Zabarylo laten zich voor de andere personages moeilijk lezen, terwijl we haar als kijker volledig snappen. Dat is een welhaast onmogelijke balans, en die vindt ze.
Sommige verhaalsegmenten lijken aanvankelijk behoorlijk af te dwalen van de centrale premisse. Een scène waar Mona zich in een zweethut ongemakkelijk zit te voelen bijvoorbeeld, of een waar de regisseur van haar toneelstuk zich stukbijt op de negatieve reacties in de pers. En toch blijken dit later ook stukken waar je gedachten naar terugkeren, en waardoor latere ontwikkelingen nog beter op hun plek vallen. Het heeft wat weg van een puzzel, waarbij we iemands psyche stukje bij beetje in elkaar leggen.
Hoewel er zeker genoeg momenten van lichtheid zijn, is dit een vrij zwaarmoedige vertelling. Gehuld in een grauwig kleurenpalet en bevolkt met echt aanvoelende personages die met allerlei verschillende problemen worstelen. Dankzij de sterke hand van het regisseursduo Lubbe Bakker en Van Koevorden voel je een enorme betrokkenheid met al deze figuren. Ze brengen elkaar niet opzettelijk leed toe, maar ze hebben iets in zich wat ze niet kunnen bedwingen. En dat maakt de pijn alleen maar scherper in sommige opzichten. Kom Hier Dat Ik U Kus drijft boven in een zee van verdienstelijke dramafilms. De beste fictie put namelijk uit echte gevoelens, en boort ze ook aan.
