Regie: John Whitesell | Scenario: Tiffany Paulsen | Cast: Emma Roberts (Sloane), Luke Bracey (Jackson), Kristin Chenoweth (Aunt Susan), Frances Fisher (Elaine), Andrew Bachelor (Neil), Jessica Capshaw (Abby), Manish Dayal (Faarooq), Alex Moffat (Peter), e.a. | Speelduur: 103 minuten | Jaar: 2020

Wat valt er te verwachten van een romkom die zich deels afspeelt tijdens kerst? Iets met kerstmannen, vervelende families, onmogelijke romances en sneeuw? Holidate bevat inderdaad een aantal van deze ingrediënten, maar probeert bewust een beetje het randje op te zoeken. Daarmee is het geen standaard kerst-romkom, maar dat betekent niet dat er iets vernieuwends of interessants gebeurt. Holidate heeft een zwakke premisse en ontaardt al snel in infantiele humor en een flauwe uitwerking van de romantische aspecten.

"Klotefeestdagen" verzucht Sloane voordat ze het met kerstverlichting versierde huis van haar familie inloopt. Al snel valt te begrijpen waarom ze er zo'n hekel aan heeft. Haar moeder kan het niet goed aan dat Sloane nog steeds single is en stopt niet met zeuren. De broer en zus van Sloane hebben al partners, terwijl haar wilde tante een kerstman uit het winkelcentrum als date heeft meegenomen. In een heel ander gedeelte van Chicago wordt Jackson meegenomen naar de ouders van zijn date. Iedereen draagt hier matchende kersttruien en Jackson voelt zich helemaal niet op zijn gemak bij de familie van het meisje met wie hij pas net aan het daten is. Jackson krijgt ruzie en loopt boos weg, maar neemt nog wel zijn kerstcadeau, drie kakikleurige broeken, mee. Als hij deze in het winkelcentrum probeert te ruilen ontmoet hij Sloane. Allebei hebben ze een verschrikkelijke kerst achter de rug en zo besluiten ze om elkaars 'holidate' te worden. Dat houdt in dat ze tijdens de belangrijkste feestdagen een platonische relatie onderhouden. Natuurlijk beginnen ze elkaar in dit proces echt leuk te vinden.

Het hele concept van een 'holidate' is eigenlijk te betekenisloos om een hele film omheen te bouwen. Natuurlijk kan het vervelend zijn om single te zijn met kerst, maar geldt dat ook voor Pasen? Nog vreemder is dat ze aan de hele familie van Sloane vertellen dat het slechts een platonische relatie is. Waarom heb je nog een date nodig als iedereen toch weet dat deze relatie 'nep' is? Het idee van de 'holidate' blijkt een leeg omhulsel om de twee acteurs steeds weer in een andere setting te krijgen met nieuwe kostuums.

Het uitgangspunt blijkt zo zwak, dat er flink geleund moet worden op een soort humor die in geen enkele film de overhand zou moeten krijgen. Als de laxeermiddelen en afgehakte vingers voorbij komen weet je dat de makers alle subtiliteit verloren zijn. Dit geldt ook voor de romance tussen Jackson en Sloane. We weten niks over deze personages en wat zij willen in het leven, alleen dat Jackson een professionele golfer is en Sloane een rare familie heeft. Waarom ze elkaar leuk vinden wordt eigenlijk niet duidelijk, behalve dat het twee aantrekkelijke mensen zijn. De romantiek tussen de twee wordt zo sterk aangedikt, inclusief de welbekende pianomotiefjes op de soundtrack, dat alle nuance al snel verdwijnt.

Sloane klaagt meerdere keren over romkoms. Deze films scheppen volgens haar te hoge verwachtingen van het liefdesleven en ze jammert dat je toch wel weet dat de twee mensen op de poster samen zullen eindigen. Steeds vaker leveren personages in romantische komedies commentaar op het genre, waarna de film zelf driedubbel zo hard in deze clichés trapt. Ook Holidate bedient zich van zo'n misplaatst zelfbewustzijn en bevat alles waar mensen zich regelmatig aan ergeren in romantische komedies. Gelukkig komt de film nog een heel eind door de charme en het spel van Emma Roberts en een aantal geestige momenten.Toch valt te hopen dat het groeiende zelfbewustzijn binnen de romkom in de toekomst voor wat meer variatie zorgt, want op deze manier valt er weinig meer te genieten.

Holidate is te zien bij Netflix.