Wie denkt dat zombies altijd van die slome duikelaars zijn, heeft nooit Train to Busan van Sang-ho Yeon gezien. In die Zuid-Koreaanse actiehorror zetten de schuimbekkende gekkies het juist op een sprinten. Snelheid is dus geboden. In deel twee wordt de trein verruild voor een vrachtwagen. Een flinke dot gas houdt de vaart er lekker in, maar je bent ook iets sneller door je brandstof heen.
Peninsula speelt zich af op een schiereiland in Zuid-Korea, vier jaar nadat de enorme zombie-uitbraak daar plaatsvond. Het gebied is veranderd in één grote quarantainezone, waar zombies en tot barbarij vervallen bendes de dienst uitmaken. Waarom zou je hier vrijwillig naartoe gaan? Het antwoord laat zich vrij gemakkelijk raden: geld. Heel veel geld.
Een patserige Amerikaanse gangsterbaas belooft miljoenen dollars aan Jung-Seok en zijn team. Het enige wat ze daarvoor hoeven te doen is een verloren vrachtwagen op het schiereiland zoeken en die naar de eigenaar terugbrengen. Eenmaal ter plaatse is het voertuig zo gevonden. Maar ze zijn niet de enigen: een stel louche eindtijdsurvivallers krijgt ook lucht van de missie en zoekt naarstig naar een manier om met de truck uit het gevaarlijke gebied te ontsnappen.
Peninsula heeft van alles wat: de rennende zombies uit World War Z, de geïsoleerde setting en kooigevechten uit Doomsday en de wilde autoachtervolgingen uit de Mad Max-quadrilogie. Zelfs het 'Come with me if you want to live'-momentje uit de Terminator-films wordt zonder schroom gekopieerd. Dat levert niet een-twee-drie de meest originele zombiefilm op, maar je komt toch tot de conclusie dat de makers hier hun best doen om wat plezier in het geheel te pompen.
Ook opvallend: het meest authentieke Zuid-Koreaanse product in Peninsula is een haast onverwoestbare bolide. Terwijl een van de vrouwelijke personages een slinger aan het stuur geeft, met haar auto tegen een muur van ondoden aan knalt en zo de straten van Seoul schoonveegt, komt even netjes het merklogo van de Kia Mohave in beeld. Een betere commercial voor je vierwieler kun je je bijna niet wensen.
Peninsula vervult keurig de rol van vervolgfilm, want alles is net even wat groter, grappiger en gruwelijker dan in Train to Busan. Toch rest de vraag of dat genoeg is. In vier jaar tijd is de hype omtrent zombiefilms en -series namelijk flink afgezwakt, getuige de steeds verder teruglopende kijkcijfers van The Walking Dead-serie. In Peninsula oogt en ruikt het ook allemaal niet meer zo fris, wat wellicht een vreemd criterium is voor een film over ondoden. Na de spectaculaire, lange actiesequentie in de derde akte is de koek op, maar helaas moet je dan nog een kwartier aan sentimenteel gedoe doorstaan, waarbij een grootvader en een opofferingsgezinde vrouw op de voorgrond treden.
