Regie: Craig Brewer | Scenario: Scott Alexander en Larry Karaszewski | Cast: Eddie Murphy (Rudy Ray Moore), Keegan-Michael Key (Jerry), Mike Epps (Jimmy), Craig Robinson (Ben), Tituss Burgess (Toney), Da'vine Joy Randolph (Lady Reed), Wesley Snipes (D'Urville Martin), Snoop Dogg (Roj), Chris Rock (Bobby Vale), e.a. | Speelduur: 118 minuten | Jaar: 2019

"Dolemite is my name, and fucking up motherfuckers is my game." Met deze woorden werd Rudy Ray Moore in de jaren zeventig een geliefd comedian en filmster onder Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten. Rudy Ray Moore was grof en onbezonnen en wist met zijn ongelofelijke drive een grote groep mensen te bereiken. Net als zijn onderwerp zit Dolemite Is My Name vol energie en rauwe humor wat de film tot een zeer vermakelijke ervaring maakt.

In het begin is te zien hoe Rudy een van zijn singles gedraaid probeert te krijgen bij een radiostation, terwijl op de achtergrond James Brown klinkt. De platen van Rudy zijn echter veel te oubollig en te gekuist in vergelijking met die van James Brown. Rudy wil echter koste wat kost bekendheid krijgen en stort zich op stand-upcomedy. Dit carrièrepad wil in eerste instantie ook niet vlotten met zijn clichévolle grappen. Als Rudy de zwervers en junks in Los Angeles grappen hoort vertellen in rijmvorm komt hij op het idee om hier een act om heen te bouwen. Met zijn rijmpjes vol profaniteiten en gekleed als pooier weet Rudy met zijn alter ego Dolemite bekendheid op te bouwen. Rudy probeert later met veel moeite ook nog eens een film rond dit personage te maken.

Dolemite Is My Name is grotendeels een formularische biopic. Er zit echter zoveel liefde en humor in dat dit eigenlijk geen moment stoort. De jarenzeventigsets alleen al zijn een waar genot om naar te kijken. In het acteerwerk van de sterrencast spreekt ook enkel liefde voor het onderwerp en iedereen lijkt ongelofelijk veel lol op de set te hebben gehad. Eddie Murphy speelt in Dolemite Is My Name zijn beste rol in jaren, of misschien wel decennia. Vol charisma en met geweldige komische timing draagt Murphy bijna de gehele film, maar er zijn ook leuke rolletjes weggelegd voor bijvoorbeeld Snoop Dogg en Chris Rock. Een komisch hoogtepunt is Wesley Snipes in de rol van D'Urville Martin. De bekende blaxploitation-acteur wordt in een constante staat van beschonkenheid door Snipes hilarisch geportretteerd.

Een van de beste scènes van de film is wanneer Rudy en zijn vrienden naar The Front Page (1974) van Billy Wilder gaan kijken in de bioscoop. Om hen heen ligt iedereen in een deuk, maar Rudy en zijn vrienden snappen helemaal niks van deze humor. Voor Rudy ontbreken drie belangrijke dingen aan The Front Page: grappen, tieten en kungfu. Deze scène legt een ongelofelijke kloof in belevingswerelden in het Amerika van de jaren zeventig bloot. In recensies die Rudy later leest wordt zijn film door de witte critici alleen maar keihard neergesabeld. Het werk van Rudy Ray Moore was niet verfijnd, maar hij wist een hele grote groep mensen aan het lachen te brengen. My Name Is Dolemite is een heerlijke ode aan de komiek en 'Godfather of Rap' Rudy Ray Moore. De film leert de films van Dolemite appreciëren voor wat ze zijn en belicht een fascinerend hoofdstuk uit de Afro-Amerikaanse filmgeschiedenis.