Charlie's Angels
Recensie

Charlie's Angels (2019)

Geen reboot maar een voortzetting. Het levert een fijne mix van actie, humor en iets te overdreven feminisme op.

in Recensies
Leestijd: 3 min 28 sec
Regie: Elizabeth Banks | Scenario: Elizabeth Banks, Evan Spiliotopoulos, David Auburn |Cast: Kristen Stewart (Sabina), Naomi Scott (Elena), Ella Balinska (Jane), Elizabeth Banks (Bosley), Patrick Stewart (John Bosley), Sam Claflin (Alexander Brock), Jonathan Tucker (Hodak), Nat Faxon (Peter Fleming), Chris Pang (Jonny Smit), Luis Gerardo Méndez (Saint), Noah Centineo (Langston), e.a.| Speelduur: 118 minuten | Jaar: 2019

Popster en feministe pur sang Beyoncé Knowles proclameerde al eens hardop de vraag om vervolgens zelf het antwoord te verstrekken: "Who run the world? Girls!". Helaas zijn het nog steeds voornamelijk de mannen die over de wereld heersen en we zien allemaal wat voor chaos dat teweegbrengt. Anno 2020 zou je toch mogen denken dat de verschillen tussen mannen en vrouwen met name in onze westerse wereld wel zo'n beetje gladgestreken zijn. Helaas is niets minder waar.

"Er zijn bepaalde banen die vrouwen maar beter niet kunnen uitvoeren", zo luidt grofweg de eerste zin in een nieuwe incarnatie van Charlie's Angels. Dat de man die deze zin uitspreekt niet meer ongelijk kon hebben wordt wel duidelijk als de Angel vertolkt door Kristen Stewart hem en een groep criminelen een flink lesje leert. Dat de vrouwen hier de dienst uitmaken moge duidelijk zijn, dat de feministische boodschap waarmee dit actievehikel is doordrenkt op den duur gaat tegenstaan ook.

Actrice Elizabeth Banks tekende in deze reprise niet alleen voor een bijrol als 'Bosley' (een voorname rang binnen de internationale Angels-organisatie), maar nam tevens de regie op zich. Zij schetst een groots netwerk van heldhaftige dames die door diverse Bosleys wereldwijd worden aangestuurd en zo de wereld tot een veiligere plek proberen te maken. We worden aan de hand genomen van de nieuwe rekruut Elena die als techneut van een Duits techbedrijf én als nieuwbakken Angel een revolutionaire energiebron uit handen van machtswellustelingen moet zien te houden.

Al is het maar omdat haar baas haar als vrouw nou niet bepaald serieus neemt en zelfs enorm kleineert. Hij leeft nog in de prehistorie met zijn veronderstelling dat vrouwen geen parate kennis of vaardigheden bezitten. Ja Banks, de boodschap is ons inmiddels duidelijk. Door steeds weer te benadrukken hoezeer vrouwen op elk denkbaar vlak worden onderdrukt worden door mannen maak je de boodschap niet sterker. Er schuilt natuurlijk waarheid in, maar je kunt er ook te veel de nadruk op leggen.

Als je deze overdreven moraal voor het gemak even wegdenkt, dan blijft een enerverend avontuur over met veel humor en - zowaar - een Stewart die nou eens niet een hele film met een chagrijnige bakkes rondloopt maar het daadwerkelijk naar haar zin heeft. Sterker nog: de Twilight-actrice steelt de show als de brutale en onbevreesde Angel Sabina die haar nieuwe collega's Elene en Jane door menig penibel moment loodst. Dat dit gebeurt in een aaneenschakeling van vrijwel losstaande missies mag de pret weinig drukken.

Het prettige is dat deze nieuwe Charlie's Angels de vorige delen niet terzijde schuift, maar er zelfs uitvoerig (visueel) aan refereert. Alle dames die in het verleden als spionnes zijn komen opdraven maken deel uit van hetzelfde netwerk. Een slimme zet, want zo krijgt de organisatie een bredere reikwijdte. Zelfs de goede oude Charlie laat van zich horen! Anders dan de (veel te hard bekritiseerde) vrouwelijke Ghostbusters die bij het komende deel compleet worden vergeten, maken alle Angels deel uit van hetzelfde universum.

Voor Banks is dit het derde en tevens meest uitdagende project als regisseur. Ze brengt het er heel aardig vanaf, al had ze wat beter op haar editors moeten letten. Sommige actiescènes zijn rommelig gemonteerd waardoor je nauwelijks kan verwerken wat er allemaal gebeurt. Dit is een trend die we overigens al jaren zien en werkt op de zenuwen. Dit laat onverlet dat alle dames, toe dan maar, hun mannetje staan. De ingesleten sekseclichés zijn compleet omgedraaid: de mannen zijn allemaal sukkels, slechteriken of 'zweefreuen' (om de terminologie bij het juiste geslacht te houden).

Amerikanen trekken actiefilms gedomineerd door vrouwen doorgaans slecht. Dat bleek niet alleen uit het reeds aangehaalde Ghostbusters, maar ook uit de huidige score op filmsite IMDb. Trek je hier niets van aan:Charlie's Angels is op de uitgemolken boodschap na prima popcornvermaak met een fijne mix van actie en humor.