Het kan jaren duren om een film te maken. Het rond krijgen van de financiering vreet vaak de meeste tijd. Veelgeprezen filmhuisfilms van dit jaar zoals Cold War of Roma zijn de eerste films in vijf jaar van respectievelijk Pawel Pawlikowski en Alfonso Cuarón. Maar het kan ook anders. On The Beach At Night Alone is de nieuwste film van Koreaans regisseur Hong sang-soo die in Nederland de bioscopen bereikt, maar sinds die film vorig jaar in Berlijn in première ging, verschenen er alweer vier nieuwere films van de filmmaker op het festivalcircuit: Claire's Camera, The Day After, Grass en Hotel by the River.
Hoe lukt Hong dit? Hij maakt geen dure films en maakt ze snel: elke film kost rond de honderdduizend dollar en de opnames duren maximaal drie weken. Hong schrijft het script deels tijdens het filmen en doet de montage gemiddeld in één dag. Mede dankzij zijn reputatie op het internationale filmhuis- en festivalcircuit verdienen zijn films het budget snel terug, waardoor hij makkelijk weer aan het geld komt voor zijn volgende film. De werkwijze van Hong is in zijn films terug te zien: het zijn stuk voor stuk kleine komische drama's (of dramatische komedies) met een zeer simpele stijl, die voornamelijk bestaan uit een reeks conversaties. Om die reden wordt hij vaak vergeleken met Eric Rohmer, die veel van zulke films maakte.
Ook On The Beach At Night Alone voldoet aan deze kenschets. Kim Min-hee speelt de hoofdrol in haar tweede film met Hong; inmiddels hebben ze er zes gemaakt samen. Kim speelt Young-hee, een actrice die na een affaire met een getrouwde regisseur het publieke schandaal in Zuid-Korea is ontvlucht door een tijd in Hamburg door te brengen. Later keert ze terug naar haar thuisland, bezoekt vrienden en bekenden, culminerend in een al dan niet fictieve confrontatie met die regisseur. In beide secties eindigt ze op het strand, alleen, zoals de titel al aangeeft.
Ondanks de aanwezige humor, onder andere in de voor Hong typische dronken conversaties, en in scènes over het kopen van boeken in boekenwinkels en hoe je het beste boeken kunt lezen (tip: je moet ze aanvallen, het gevecht met ze aangaan. Lezen is geen oppervlakkige bezigheid), overheerst de melancholie. In het eerste gedeelte uit zich dat meer poëtisch, in het tweede gedeelte meer in concrete pijn.
Dat komt deels door de inspiratiebron van de film: de werkelijke affaire tussen actrice Kim Min-hee en regisseur Hong Sang-soo, wat in Zuid-Korea zo'n mediasensatie werd, dat het hem zijn huwelijk kostte terwijl zij werd afgemaakt in de pers en ontslagen werd door haar managers. On The Beach At Night Alone is dan ook deels een soort mea culpa van Hong aan Kim, een erkenning van de pijn en verwarring die zij als gevolg van hun relatie heeft moeten ervaren. Ondanks of juist omdat de bron van de emoties zo persoonlijk en specifiek is, slagen Hong en Kim erin daar een zeer invoelbaar, subtiel drama van te maken.
