Regie: Bradley Cooper | Cast: Lady Gaga (Ally), Bradley Cooper (Jackson Maine), Sam Elliott (Bobby), Rafi Gavron (Rez Gavron), Anthony Ramos (Ramon), Andrew Dice Clay (Lorenzo), Dave Chapelle (George) e.a. | Speelduur: 135 minuten | Jaar: 2018
Originaliteit kunnen we Hollywood moeilijk toedichten. Met A Star is Born maakte regisseur en acteur Bradley Cooper alweer de derde remake van de gelijknamige film uit 1937. Toch weet hij er op een of andere manier een eigen draai aan te geven. Zo maakt hij van zijn regiedebuut een prachtige, gewichtige en bovendien moderne film. Veel dank is hij verschuldigd aan Lady Gaga, die met haar eerste grote hoofdrol de sterren van de hemel speelt.
A Star is Born volgt twee musici: Ally en Jackson Maine. Laatstgenoemde is een doorgewinterd artiest merken we meteen. Hij is een beroemde countryzanger die al enige tijd worstelt met een alcohol- en drugsverslaving. Na een concert denkt Jackson aan maar één ding: bier scoren. En dus laat hij zijn chauffeur stoppen bij een 'drag bar'. Daar treedt op dat moment Ally op. Jackson is zo van haar onder de indruk dat hij haar wil ontmoeten. Zo gezegd, zo gedaan en de twee beleven een mooie nacht samen. Het is voor Jackson genoeg om Ally, die bijklust als serveerster, lekker opdringerig uit te nodigen voor zijn volgende optreden. De aanhouder wint, want ze komt opdagen en meteen zet Jackson haar voor het blok. Hij laat haar voor een groot publiek zingen en zij doet dat met verve. Sterker nog: het optreden van Ally is zo goed, dat Jackson haar meevraagt op de rest van zijn tour. Ze stemt in en dat vormt het begin van haar doorbraak als zangeres en een zich snel ontluikende romance.
Die opbloeiende liefde spelen Cooper en Gaga ontzettend goed. De chemie tussen de twee is de hele film merkbaar en voelt echt. Het maakt de intense band tussen de twee meteen geloofwaardig. Er hangt meer van af dan je zou denken, want op een gegeven moment komt de relatie tussen de twee onder zoveel druk te staan dat hij wel bijna moet knappen. Dat Ally haar geliefde door dik en dun steunt, hoeveel slechte dingen hij ook doet, is alleen maar te geloven door de manier waarop de twee samen spelen. Bij de nummers die ze samen zingen - Cooper verzorgt zijn eigen zang - is dat ook duidelijk te zien. Voor het drama is het niet alleen cruciaal dat de chemie tussen de twee geloofwaardig overkomt, maar Cooper moet daarnaast ook een man spelen die op het randje van de afgrond balanceert. Een alcoholist vertolken is lang niet altijd even gemakkelijk, maar Cooper doet het met verve. Zijn zinnen sluipen er charmant, maar niet vloeiend uit.
A Star is Born vertelt verder vooral het verhaal van de opkomst en val van musici. Terwijl het met Ally steeds beter gaat en ze op een gegeven moment zelfs doorbreekt als popartiest, gaat het met Jackson steeds slechter. De vraag of hij haar het succes wel gunt, borrelt op en maakt A Star is Born meer dan een film over een artiest die succes beleeft. Als de film over iets meer dan de helft is en maar wat doorkabbelt, begin je je wel vragen te stellen bij de lengte. De boodschap is dan wel duidelijk, maar het verhaal nog lang niet verteld. Als Jackson voor de zoveelste keer de fout in gaat, ken je het riedeltje wel en weet je dat Ally hoe dan ook bij hem blijft. Eigenlijk is de film het fijnst als Cooper en Gaga samen in beeld zijn; zodra de film in de tweede helft meer focust op hun individuele levens verliest hij aan meeslependheid.
Cinematograaf Matthew Libatique kiest voor lekker dynamische shots, vooral tijdens de optredens. Verder zijn er veel close-ups en loopt Cooper misschien net iets te vaak halfnaakt rond. De muziek is goed, mede dankzij het werk van Luke Nelson en zijn band Promise of the Real. Samen komen ze geloofwaardig over als een groep die ook echt al jaren samenwerkt. Uiteindelijk duurt A Star is Born net iets te lang. Het begin is prachtig, maar daarna is de koek al snel op. Desalniettemin onderscheidt de film zich met sterk spel, mooie muziek en een relevant verhaal.
