Murder on the Orient Express is minstens de zesde verfilming van het gelijknamige boek van Agatha Christie, dat in 1934 verscheen. Christies moordmysterie is een meesterwerk, dat perfect hermetisch in elkaar zit. Vandaar dat velen het wilden verfilmen, maar tegelijk maakt dit het een lastig te bewerken boek, want elk detail en moment telt. De beroemdste versie is die van Sidney Lumet uit 1974, met Albert Finney als de wereldberoemde detective Hercule Poirot. Kenneth Branagh vervult nu zowel de rol van regisseur als hoofdrolspeler, en drukt zijn stempel op deze niet helemaal geslaagde nieuwe versie.
Branagh heeft niet alleen Finney als voorganger, maar vooral ook David Suchet, die van 1989 tot 2013 gestalte gaf aan Poirot in de serie Agatha Christie's Poirot en de recentste audioboekversie van Murder on the Orient Express voorlas. Hoewel Poirot in eerdere incarnaties en in de boeken van Christie zijn excentrieke kanten heeft, is hij op zijn manier ook subtiel.
Subtiel is echter niet een woord dat in het vocabulaire van Branagh voorkomt. Zijn dramatische stijl van acteren is geschikt voor Shakespeare-verfilmingen zoals zijn Henry V en Hamlet, en de manier waarop hij als regisseur en acteur vaak tegen camp aanschurkt, paste bij Thor en Much Ado About Nothing. Bij deze verfilming pakt zijn signatuur minder goed uit. We krijgen een schreeuwende Poirot die op dramatische wijze voor een moreel dilemma komt te staan tijdens het oplossen van de moord op de trein.
Detective Poirot bevindt zich toevallig op die Orient Express op het moment dat één van de passagiers in de eersteklascoupé vermoord wordt. Al snel is duidelijk dat de moord door één van twaalf andere passagiers gepleegd moet zijn, terwijl door een sneeuwstorm de trein lange tijd niet verder kan rijden. Aan Poirot nu de taak om vast te stellen wat het motief van de moord was, wie van de twaalf tegen hem liegt en wie er voordeel bij zou kunnen hebben.
Al snel vliegen de details de kijker om de oren, omdat Branagh en scriptschrijver Michael Green zoveel mogelijk van het boek intact probeerden te houden, maar tegelijk een aantal keer kort door de bocht moeten schieten om tot een speellengte van twee uur te komen. Het grootste probleem is dat men nauwelijks de tijd heeft/neemt om de twaalf verdachten als personages uit te werken, waardoor hun mogelijke motieven en wie van hen de moord pleegde nooit echt spannend wordt.
Zonde van de internationale sterrencast die Branagh verzamelde voor dit project, inclusief Judi Dench, Derek Jacobi, Michelle Pfeiffer, Johnny Depp, Penelope Cruz, Willem Dafoe en Daisy Ridley. Kenneth Branaghs Murder on the Orient Express voegt zo weinig toe aan het boek of de eerdere verfilmingen, behalve Branaghs overdreven interpretatie van Poirot. Desalniettemin ziet het er wel fraai uit.
