In Sachs' eerdere film Love is Strange moest een van de hoofdpersonen verhuizen wanneer hij ontslagen wordt vanwege zijn homoseksuele geaardheid. In Little Men is het de verhuizing zelf, die de aanleiding vormt voor het drama.
Jake is een introverte jongen met weinig vrienden. Maar als zijn opa overlijdt, erft zijn vader een appartement in Brooklyn. Jake en zijn ouders gaan daar wonen en Jake raakt bevriend met buurjongen Tony. Zo stil als Jake is, zo uitbundig is Tony. Hun vriendschap komt echter om economische redenen onder druk te staan. Tony's moeder huurde jarenlang een winkelruimte van Jakes opa. Nu Jakes vader de rol van huurbaas overneemt, wil hij meer geld vangen voor de ruimte. Niet gek, want Brooklyn is een buurt in opmars. Maar Tony's moeder kan een hogere huur gewoonweg niet betalen. Terwijl de volwassenen bekvechten over geld, proberen de jongens hun vriendschap in stand te houden.
Sachs weet in Little Men het perspectief van alle personages te belichten. Het is niet meer dan normaal dat Jakes ouders meer geld willen, maar ook normaal dat Tony's moeder zich verraden voelt. Wat als een zakelijk conflict begint, ontvouwt zich al snel tot een persoonlijke vete. En natuurlijk worden de twee jongens daar de dupe van. Maar Sachs kiest geen partij. Niemand is de slechterik en alle kanten van het conflict blijven begrijpelijk en worden mooi uitgediept. De jonge jongens vinden de oplossing gemakkelijk. Loyaliteit gaat voor hen boven geld. Maar voor de volwassenen is het niet zo simpel. Want zodra mensen op hun strepen gaan staan, is het moeilijk om daarop terug te komen.
Een andere regisseur had het conflict de spil van de film laten vormen, maar Sachs blijft de nadruk leggen op de personages en hun alledaagse leven. In een aaneenschakeling van momentopnames laat hij de camera als een toeschouwer gadeslaan wat de personages doen. Zo zien we stukjes in een rumoerig klaslokaal, lessen die de jongens volgen, een avond in een disco en hoe ze samen een stukje door het park rollerbladen. Het zijn juist deze momenten die de film een realistisch tintje geven, wat qua gevoel doorsijpelt in alle andere scènes met dialoog.
Het acteerwerk benadrukt dit gevoel want dat is over de gehele linie top en komt naturel over. Toch behoort de film van begin tot einde toe aan de twee jonge acteurs die Jake en Tony spelen. Nieuwkomers Michael Barbieri en Theo Taplitz laten beiden op hun eigen unieke manier zien wat de essentie is van een jonge vriendschap en hoe deze je vormt. Het is een kleine film, die zeker geen standaard Hollywood abc-tje volgt. Maar juist daarom voelt de film zo echt en zorgt hij voor een melancholieke introspectie bij de kijker. Coming- of- ageverhalen zijn er dertien in een dozijn in Hollywood maar Little Men vormt zeker iets bijzonders binnen dit genre dankzij de integriteit van het verhaal.
