General Susan VIsser (hulpverlener), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2016
In deze verfilming van het gelijknamige kinderboek van Joke van Leeuwen wordt de tienjarige Tonda de ene dag 's ochtends wakker getrompetterd door haar vader om samen heerlijke taartjes en broodjes voor hun bakkerij te maken. De volgende dag zet hij haar neer aan de keukentafel voor een ernstige mededeling. "Er zijn gevechten uitgebroken in het zuiden van ons land en nu moeten alle mannen daar naartoe om de Enen tegen de Anderen te beschermen", legt hij zijn dochter uit. Ook een serieus gesprek als dit krijgt in Toen Mijn Vader een Struik Werd snel een luchtige draai. Samen beginnen ze direct met camouflageoefeningen, zodat de kersverse soldaat zich straks veilig onzichtbaar kan maken voor de vijand. Het eindresultaat? Een helm gedecoreerd met grote bebladerde takken, waarmee vader tot 'struik' transformeert tot de oorlog ten einde is. De speelse titel is zo kenmerkend voor de toon van deze aanstekelijke boekverfilming.
Niet lang nadat ze haar vader heeft uitgezwaaid, krijgt Tonda een eigen missie van haar oma. Slechts gewapend met een doos koekjes en een schriftje met het adres, moet Tonda afreizen naar haar moeder in het buurland - waar geen oorlog is. Het wordt een reis vol avontuur, waarin ze een afwisselende stoet van kleurrijke figuren ontmoet. Sommigen doen puur dienst als komisch vermaak, terwijl anderen het jonge hoofdpersonage - en het (kinder)publiek - een morele les leren. Zo trakteert een gepensioneerde generaal op de leukste catchfrase van de film ("Knakworsten!"), en leert de ontmoeting met een commandant van de Anderen dat officiële vijanden stiekem leuke mensen kunnen blijken te zijn.
Het gros van deze uitwisselingen bereiken de gewenste mate van vermaak dan wel inzicht in een kort maar krachtige vorm. Met als uitzondering Tonda's verblijf in de residentie van de generaal, dat onnodig lang wordt uitgesponnen tot een punt dat je het bijna als tijdrekken zou bestempelen. Uiteindelijk zijn er maar zo veel avonturen die de jongedame kan beleven, voordat ze bij haar eindbestemming aankomt. De jonge hoofdrolspeelster mag dan geen acteeropenbaring zijn, ze weet de aandacht desondanks goed vast te houden. Het plezier dat de actrice zal hebben gehad tijdens het filmen spat regelmatig van het scherm af, en compenseert ruimschoots het gebrek aan ervaring dat aan de oppervlakte is waar te nemen.
Toen Mijn Vader een Struik werd is een sympathieke familiefilm geworden, die voor ieder wat wils biedt. De doelgroep van zeven- tot twaalfjarigen kan zich verheugen over de talrijke fysieke grappen en de typetjes die in Tonda's tocht voorbij komen, terwijl ouders de manier waarop de filmmakers een vermakelijke introductie op enkele hedendaagse nieuwsonderwerpen weten te bewerkstelligen moeten kunnen waarderen. Thematiek als oorlog, vluchten en asielprocedures komt voorbij, maar door de speelse benadering blijft vooral humor de klok slaan.
