Jin en Mi hebben een lesbische relatie. Nadat een waarzegster Mi verteld dat ze iemand zal ontmoeten die veel van haar zal houden, ontmoet ze een jongen, Hao. Zij is er van overtuigd dat Hao deze persoon is en wordt langzamerhand verliefd op hem. Jin krijgt dit door en raakt jaloers. Haar wraak is bitterzoet.
Althans, zo luidt de festivalbeschrijving van de film. Verwacht echter geen bloedige wraak, sterker nog, wat als wraak wordt bestempeld kan net zo goed worden gezien als het gevolg van eenzaamheid, onzekerheid en emotionele instabiliteit. Een gemoedstoestand die overigens mede wordt veroorzaakt doordat Jins moeder er met een nieuwe liefde vandoor gaat en haar alleen achterlaat. De ingewikkelde relaties die uiteindelijk lijken te ontstaan, bieden eveneens weinig zekerheid of stabiliteit aan de betrokken partijen. Daarom is het regiedebuut van Yao Hung-i dan ook niet zozeer een relatiedrama maar meer een schets van het moderne, gecompliceerde leven van jonge mensen in Taipei, de hoofdstad van Taiwan, waar individualisme de dienst uitmaakt terwijl zelfverzekerdheid ver te zoeken is.
In een langzaam tempo wordt het verhaal uiteengezet en de personages uitgediept. Echt diep gaat Yao Hung-i echter niet, waardoor de emoties en motivaties van de karakters vrij ambigue blijven en soms zelfs ondoorgrondelijk. Hierdoor is de tragedie nooit echt pakkend en wordt dat bitterzoete van de wraak nooit echt voelbaar. Hitchcock zei ooit: Drama is life with the dull bits cut out. Nu is Reflections nou ook weer niet saai, maar een drama is het in ieder geval niet te noemen. De film is eerder een reflectie, jawel, op dat eerdergenoemde huidige leven van jonge mensen in Taipei. Wat dat betreft is de titel dus uitstekend gekozen en als levensbeschouwing is het een alleraardigste, zeer rustige film.