Regie: Matt Maiellaro, Dave Willis | Scenario: Dave Willis, Matt Maiellaro | Cast (stemmen): Carey Means (Frylock), Dana Snyder (Master Shake), Dave Willis (Meatwad/Carl), Peter Serafinowicz (Neill), Robert Smigel (Fraptaculan Robert), Lauren Holt (Liz)), e.a. | Speelduur: 79 minuten | Jaar: 2022

In de VS verandert Cartoon Network 's avonds in Adult Swim. Daarop worden tekenfilmseries voor volwassenen vertoond, met humor die niet voor kinderen geschikt is. Zoals Aqua Teen Hunger Force, waarin een milkshake, een gehaktbal en een doosje friet gewoon drie huisgenoten zijn die bizarre fratsen uithalen. Knettergek, maar vaak wel briljant. De tv-film Aqua Teen Forever: Plantasm haalt dat niveau helaas niet, maar heeft voor de verandering wel maatschappelijke kritiek.

De drie 'helden' hebben hun huis en elkaar verlaten. Master Shake is dakloos want het leven is moeilijk als je werkschuw bent, Meatwad werkt bij een hondenasiel waar hij stiekem ook woont en Frylock zit op de IT-afdeling bij een bedrijf dat Amazin' heet (verander een letter en je snapt wel waar dat over gaat). De eigenaar daarvan raakt bevriend met Frylock, maar de jaloerse wetenschapper die daardoor verstoten wordt neemt wraak via een snood plan. Het zou helpen als het team weer bij elkaar komt om de boel te redden.

Dat klinkt niet bepaald doorsnee, maar vergeleken met hoe volstrekt ontspoord surrealistisch de serie soms kon zijn, is het plot van deze nieuwe Aqua Teenfilm best logisch. En dat is eigenlijk een lichte teleurstelling. Vooral voor trouwe fans van de serie, die juist voor de bizarre absurditeit komen.

De film begint meteen met diefstal: de opening is gejat van Spaceballs. Dan volgt eenzelfde scène als in de vorige Aqua Teen film (Aqua Teen Hunger Force Colon Movie Film for Theaters), waarin een actiemoment achteraf een verzonnen verhaal van Master Shake blijkt te zijn. Het lijkt er vanaf het begin op dat de makers deze keer inspiratie missen.

Gelukkig wordt de parade van alle bekende bijfiguren uit de serie niet herhaald. Dat zijn hilarische personages, maar de vorige film betrok er een hele reeks bij, en als ze dat hier weer gedaan hadden zou dat voelen als een verplicht nummertje. Er is alleen een klein rolletje voor Markula als huisbaas en de immer hilarische gepixeleerde Mooninites die continu de film onderbreken om je uit te schelden terwijl ze zogenaamd complete scènes hebben verwijderd om te klieren. En Carl uiteraard, het zou geen Aqua Teenfeest zijn zonder hem. Zijn stem wordt immers toch al gedaan door dezelfde acteur die Frylock doet.

Een kleine productie als deze heeft geen geld voor sterrencast. Peter Serafinowicz (The Tick) en Robert Smigel (Saturday Night Live) zijn misschien nog de bekendste namen. Maar dat deert niet, want je kijkt voor de milkshake, frietjesbak en gehaktbal, en hun stemmen zijn gedaan door de mensen die dat altijd hebben gedaan. Vooral Dana Snyder als Master Shake heeft een klank die zelfs grappig zou zijn als die een boodschappenlijstje zou voorlezen.

Over boodschappen gesproken: waar een Aqua Teenverhaal normaal gesproken briljant gestoord doch loos vermaak is, geven de schrijvers nu op hun geheel eigen manier commentaar op de maatschappij. Ze uiten kritiek op de tirannieke wijze waarop Amazon misbruik maakt van zijn werknemers, op hoe bepaalde bedrijven proberen een product te maken van noodzakelijke levensmiddelen en zelfs een klein beetje op hoe we omgaan met de planeet. Dat doen ze niet subtiel, maar ook niet belerend.

Aqua Teen Forever: Plantasm heeft daarmee een scherp randje, maar is niet zo scheef als gehoopt. Dat neemt niet weg dat er genoeg te lachen valt. Het is al een wonder dat de film gemaakt is, gezien er maar een klein publiek is voor dit type humor. Toch is de film niet alleen voor trouwe fans van de serie: als je nog niet bekend bent met deze animatiehelden, heb je juist als voordeel dat je verrast zal worden door hoe lijp de wereld van Aqua Teen Hunger Force is.

Aqua Teen Forever: Plantasm is te zien bij HBO Max.