De striphelden hebben hun weg naar de bioscoop gevonden. Na Superman was het een tijdje stil, waarna Batman de boel weer wat op gang bracht. De afgelopen twee, drie jaar lijkt er echter geen houden meer aan: Spider-Man, X-Men, Hulk en The Fantastic Four, al dan niet met vervolgdelen, je kunt je afvragen wie er nog zit te wachten op een superheld waar waarschijnlijk alleen een paar cult-liefhebbers ooit van gehoord hadden. De samenwerking tussen Guillermo del Toro en Mike Mignola beantwoordt deze vraag met een welgemeend: "WIJ!"
De Tweede Wereldoorlog loopt ten einde. In een laatste poging het tij te keren nemen de Nazi's hun toevlucht tot zwarte magie. Geholpen door de beruchte Raspoetin openen ze een poort naar 'gene zijde', om zo een monsterlijk gedrocht uit de Hel te lokken dat hun vijanden zal verslaan.
Het lukt de Geallieerden deze ceremonie te verstoren, de Nazi's te doden en de komst van het Hellegebroed te voorkomen, maar niet voordat er een klein rood aapachtig wezentje de overgang heeft kunnen maken.
De jonge wetenschapper Trevor Bruttenholm weet het bange, maar vooral hongerige, wezentje te lokken met een paar Baby Ruth-repen en neemt 'm onder zijn hoede. Liefdevol noemt hij het beestje "Hellboy".
Zestig jaar later is Professor Bruttenholm hoofd van een geheime FBI-afdeling die strijdt tegen demonische inmenging in onze wereld. Zijn 'zoon' Hellboy is inmiddels aardig uit de kluiten gewassen. Met de assistentie van de telepathische zeemeerman Abe Sapien zet hij zijn bijzondere krachten in voor de goede zaak. Wanneer Raspoetin terugkeert om zijn karwei af te maken moet Hellboy, bijgestaan door de jonge, idealistische FBI-agent John Myers, hem zien te stoppen.
Op het eerste oog lijkt Hellboy, de zoveelste Superheld die op het witte doek verschijnt, gedoemd te mislukken. Een verhaal dat niet uitblinkt in originaliteit en dat op het eerste gezicht alleen maar geschikt lijkt voor een flauwe B-movie, een relatief onbekende en onwaarschijnlijke hoofdfiguur, een zeer bescheiden budget en een cast zonder echte sterren. Toch steekt deze comic-verfilming boven de meeste genre-genoten uit. Daar zijn een aantal redenen voor aan te voeren.
Zo levert Guillermo Del Toro weer een top-regie af. De man die verantwoordelijk is voor Mimic en Cronos (ook met Ron Perlman trouwens), en die met Blade II heeft laten zien dat sequels wél leuk kunnen zijn maakt van Hellboy een spannende, meeslepende actiefilm, waarbij je haast niet anders kunt dan meeleven met de humeurige held.
Het tweede hoeraatje is ook voor Del Toro, die de wens van de studiobazen om Vin Diesel voor deze rol te strikken naast zich neerlegde en vasthield aan Ron Perlman, ook al wist hij dat dit ten koste zou gaan van het beschikbaar gestelde budget. Perlman is zo'n acteur die iedereen wel ergens van kent (The Name of the Rose, La Cité des enfants perdus, Alien: Resurrection of Blade II), maar op wiens naam je nooit kunt komen.
De rol van Hellboy wordt bijzonder overtuigend neergezet door Perlman. Je zou haast denken dat Mike Mignola zijn stripverhalen heeft getekend terwijl Perlman in zijn studio rondliep. Constant op zoek naar z'n identiteit en zijn plaats tussen goed en kwaad heeft Hellboy z'n hoorns afgebroken. De stompjes worden elke dag bijwerkt met een slijptol. Z'n nieuwe partner is een onervaren, idealistisch groentje, z'n liefje heeft een licht ontvlambaar temperament en wil daarom wat tijd voor zichzelf. Geen wonder dus dat hij rondloopt met een chronisch rothumeur. De wisecracks en de kurkdroge one-liners verdienen een plaatsje tussen die van Arnie en John McClane. Ze geven de film een gezonde dosis humor, zonder 'm te degraderen tot een parodie.
Voeg daarbij nog overtuigende special effects, een hele mooie grafische vormgeving en een make-up afdeling die wat mij betreft een Oscar-nominatie verdient en het resultaat is een van de beste comic-verfilmingen ooit, wellicht iets te duister voor de gemiddelde Spider-fan, maar een geheide cult-kraker. Het is dan ook veelbelovend dat zowel Perlman als Del Toro hun medewerking aan Hellboy 2 hebben toegezegd.
Tip: blijf zitten tot de credits voorbij zijn!
