Begin jaren negentig maakte schrijver/regisseur Luc Besson , een actiefilm die uitstak boven zijn tijdgenoten vanwege de bijzonder combinatie van een ontroerende relatie en geweld. Nu, meer dan tien jaar later, heeft Besson weer zon zelfde soort actiefilm gemaakt, waarin ontroerende scènes met harde actie worden afgewisseld. Ditmaal liet hij de regie echter over aan een protégé: Louis Letterier, een jonge onbekende regisseur die slechts het actievehikel The Transporter op zijn naam heeft staan. Voor de actiescènes zijn martial arts ster Jet Li en meesterchoreograaf Yuen Wo Ping aangetrokken, voor het emotionelere acteerwerk Morgan Freeman en Kerry Condon.
Danny is een jongeman die niet als man door het leven gaat. Van jongs af aan is hij als een soort hond getraind door gangster Bart (de originele titel van de film was Danny The Dog): hij heeft zelfs een metalen halsband om. En als Bart die afdoet, gaat hij los en ramt hij alle vijanden van zijn meester tot pulp. Hij wordt door zijn baasje als hond behandeld, hij slaapt zelfs in een kooi onder het kantoor van de gangster. Door toeval ontsnapt hij aan dit bestaan en ontmoet hij Sam, een blinde pianostemmer. Die neemt Danny mee naar huis en laat de verwarde jongeman bij hem en zijn stiefdochter Victoria inwonen. Langzaamaan begint Danny steeds meer mens te worden, en wordt hij opgenomen in zijn nieuwe familie. Maar ondertussen wil boze Bart zijn huisdier terug
Jet Li is vooral bekend vanwege zijn vechtkunsten, hij heeft nooit echt emotioneel hoeven acteren. Unleashed was voor hem daarom een flinke uitdaging, eentje die hij bijna succesvol het hoofd heeft geboden. Hij overtuigt namelijk wel als de hond, waarbij hij vooral zielig of boos moest kijken en verder zijn lichaam kon laten werken, en zijn eerste stappen in de wereld van de mens zijn door zijn onwennigheid met zulke emoties juist natuurlijker. Maar als hij dan volledig mens is geworden, is zijn acteerwerk niet meer dan nét voldoende.
In tegenstelling tot hem tillen ervaren acteurs Freeman en Hoskins, die de twee tegenovergestelde vaderfiguren van Danny spelen, de film naar een hoger plan. Freeman brengt waardigheid en gewicht mee, zoals hij dat altijd doet, en Hoskins is zo gemeen en manipulatief als maar kan. Hij mocht van de regisseur vrijelijk improviseren, en dat levert heerlijke dialogen op. Zijn personage is gemeen, arrogant en te zelfverzekerd, iets dat meerdere malen zijn ondergang dreigt te worden. Hoskins tiert, raast en leeft zich uit als cockney gangster, een rol die hij al vaak heeft gespeeld. Daar weer mee in contrast staat het lieflijke en spontane optreden van Kerry Condon, een jonge Ierse actrice met een aandoenlijke uitstraling.
De actiescènes zijn harder dan Li ooit in zijn carrière heeft gemaakt. Hij ramt en schopt als een wilde en slaat zijn meeste tegenstanders met één klap meters verder. Yuen Wo Ping, bekend om zijn spectaculaire en gracieuze choreografie, levert ditmaal de gratie in voor furie, wat een aantal spectaculair grimmige gevechten oplevert. De disharmonie die hierdoor ontstaat met het gedeelte waarin Danny ontdooit, emoties leert te krijgen en transformeert tot mens, werkt niet helemaal, en dat is de zwakte van Unleashed. Mensen die alleen voor de actie komen, zullen het middenstuk niet interessant vinden, en mensen die aangetrokken worden door het zoete drama, zullen geschokt worden door het hevige geweld. Alleen mensen die van beiden kunnen genieten, staat een goede ervaring te wachten.
