In de Hollywoodklassieker Sunset Blvd. krijgt oude filmdiva Norma Desmond te horen dat ze ooit een grote ster was. Haar onsterfelijke, met illusies en onbedoelde ironie gevulde antwoord luidde: I am big. Its the pictures that got small. Harrison Ford zou zonder illusies of ironie hetzelfde kunnen zeggen over zijn carrière. Hij is nog altijd een van Hollywoods meest geliefde sterren, maar heeft al jaren niet meer in een film gespeeld die recht doet aan zijn status. Zijn nieuwste project Firewall vormt daar geen uitzondering op. En dat is toch enigszins frappant, gezien het feit dat Ford in alle fasen van de productie, van preproductie tot postproductie, een flinke vinger in de pap heeft gehad en die ook flink heeft geroerd.
In Firewall speelt Ford een rol die hem al zo vaak op het lijf is geschreven, dat zijn lichaam onderhand wel vol moet staan met dergelijke schrijfsels. Als Jack Stanfield is hij een computerexpert die eindverantwoordelijke is voor een beveiligingssysteem van een grote bank dat hij zelf ontworpen heeft. Natuurlijk is er een schurk die hem en zijn gelukkige gezin al tijdenlang in de gaten houdt om al dat idyllische geluk te gaan verstoren en heel veel geld te verdienen. Hij ontvoert namelijk het gezinnetje om Stanfield te dwingen in zijn eigen beveiligingssysteem in te breken. Dus moet Ford voor de zoveelste keer de modale man spelen die held wordt tegen wil en dank. Gelukkig is hij zijn oude trucjes nog lang niet verleerd en kan hij dit nog steeds erg goed. Ook al vult hij zijn rol in op exact dezelfde manier als voorheen, het is nog altijd een genot om naar te kijken.
Daarom is het maar goed ook dat de show volledig om hem draait, want de rest van de film is stukken minder interessant. Paradoxaal genoeg heeft de diepe focus op Ford ook een nadeel. De andere acteurs moeten het doen met oninteressante, slecht uitgewerkte rollen en komen, terwijl de meesten van hen normaliter goed werk leveren, nauwelijks aan acteren toe. Een goed voorbeeld hiervan is Paul Bettanny. De Britse filmacteur bewees een paar jaar geleden nog in Gangster No. 1 een uitermate eng en naar mannetje te kunnen spelen, die met één oogopslag van zijn intens blauwe ogen de moorddadigste crimineel de knieën kon doen knikken. Nu is hij kleurloos, saai en eigenlijk nergens echt bedreigend. Ook het talent van de gebruikelijk uitstekende bijrolacteurs Virginia Madsen, Robert Forster en Robert Patrick wordt verkwanseld.
Het verhaal barst van de clichés en doet nergens ook maar een beetje origineel aan. Het hele idee van een man, wiens familie ontvoerd wordt om hem te dwingen tegen zijn eigen werkgever in te gaan, terwijl hij voortdurend in de gaten wordt gehouden door geavanceerde apparatuur, lijkt direct van het eerste seizoen van de televisieserie 24 gejat te zijn. In dat licht is de casting van Mary Lynn Rajskub in een bijrol als secretaresse eigenlijk best dubieus. Bij vlagen wil de film nog wel eens spannend zijn, maar het blijft helaas bij vlagen. Firewall is een ongeïnspireerde, voorspelbare actiethriller waarin Harrison Ford eigenlijk het enige lichtpuntje is. In dat opzicht blijft de uitspraak van Norma Desmond van toepassing op hem, maar hoe lang nog? Hij kan niet eeuwig groots blijven, terwijl de films alsmaar nietiger worden.
