Al vier seizoenen lang terroriseren commandant Jim Dangle en zijn politiekorps van onaangepaste agenten de stad Reno in de staat Nevada. De serie Reno 911! is al 55 afleveringen lang een kijkcijferhit in de Verenigde Staten en ook in Nederland is de serie redelijk populair op het kanaal Comedy Central. Voor hun eerste speelfilm kozen de makers van Reno 911! voor een uitstapje van Dangle en zijn team naar Miami.
Jim Dangle kan het beste worden omschreven als een kruising tussen Sonny Crockett, Olivia Newton-John en Louis Skolnick uit Revenge of the Nerds: een verwijfde politieagent met haarband en meer trots dan goed voor hem is. Dit door medeschrijver Thomas Lennon gespeelde personage is de spil van de serie en ook in de film het meest ontwikkelde karakter. In Reno 911!: Miami verblijdt Dangle zijn collegas met een uitnodiging voor een politieconventie in Miami Beach: het startschot voor een soms grappig en vaak flauw avontuur van het meest belachelijke politiekorps sinds Police Academy.
In Miami aangekomen blijkt een terroristenaanval te zijn uitgevoerd op de conventiezaal, waardoor het voltallige politiekorps van Miami tijdelijk niet operationeel is. Aan Jim en zijn team de taak om de stad veilig te houden. De obstakels die ze tegenkomen variëren van een aangespoelde walvis tot een amateuristische drugsdealer en een krokodil die een privézwembad onveilig maakt. Zoals wel vaker met de omzetting van een televisieserie naar een speelfilm, lukt het de schrijvers na een prima opgezette introductie vervolgens niet om op een succesvolle manier een verhaal te vertellen dat de volwaardige speelfilmlengte van (bijna) anderhalf uur kan rechtvaardigen.
Liefhebbers van Reno 911! zullen allicht smullen van alle scènes waarin hun geliefde sukkels James Garcia, Cherisha Kimball, Travis Junior, Trudy Wiegel en S. Jones zich compleet voor paal laten zetten op de stranden van Miami. De bijrollen van Danny DeVito, The Rock, Paul Reubens, David Koechner en ook Nick Swardson, die zijn rol uit Blades of Glory bijna letterlijk opnieuw opvoert, zijn allemaal dik in orde en tillen de film uit boven de nog gemakzuchtiger verfilmingen van televisieseries als Bean en Charlies Angels. Kennis van de serie is niet noodzakelijk, maar zal in de zaal wel het verschil maken tussen een grinnik en een schaterlach.
