Toen Renée Zellweger de romantische komedie Music and Lyrics zag, wist ze dat dat de richting was die ze op wilde. Het herinnerde me aan de belangrijke plaats die de romantische komedie inneemt in onze lexicon van de popcultuur. Romantische komedies zijn heerlijke zwijmelfilms waarbij veel kan worden gelachen en die voornamelijk gericht zijn op een vrouwelijk publiek. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: New in Town heeft wel het label van romantische komedie opgeplakt gekregen, maar is noch romantisch noch erg grappig.
Zakenvrouw Lucy Hill uit Miami wordt door haar mannelijke collegas verkozen om naar het afgelegen stadje New Ulm in Minnesota af te reizen om aldaar hun bedrijf winstgevend te maken. Eenmaal aangekomen blijkt het stadje compleet ondergesneeuwd te zijn en zit ze opgescheept met een fervent bakster van tapiocapudding als secretaresse. Verder leert ze al gauw dat reageren op de vraag heb je Jezus gevonden? met de laconieke opmerking ik wist niet dat jullie hem kwijt waren in deze traditioneel-christelijke omgeving niet in goede aarde valt.
Met haar feministische instelling in deze mannen-jagen-vrouwen-breien-omgeving is ze al snel het mikpunt van pesterijen. Ze heeft het vooral zwaar te stellen met de chagrijnige voorman Stu Kopenhafer, gespeeld door J.K Simons die vijfendertig pond aankwam voor deze rol, en de knappe vakbondsleider Ted die ze al op de eerste dag heeft beledigd door te vragen waarom hij ooit naar deze stad is gekomen. Toch is er een wederzijdse aantrekkingskracht die sterker is dan de zwart-witte scheidslijn tussen een bedrijfsleidster en een vakbondsleider. Maar als blijkt dat het bedrijf zal moeten sluiten en banen verloren zullen gaan, kan ze bij niemand meer terecht, ook niet bij de lieve knappe Ted. Het is aan haar eigen creativiteit en het aanpassingsvermogen van de inwoners van New Ulm om uit het slop te geraken.
Zellweger doet absoluut haar best om de film te laten slagen. Ze is best grappig en maakt gebruik van de komische ervaring die ze bij o.a. Bridget Jones 1 & 2 en Down With Love heeft opgedaan. Ze is zeker geloofwaardig als de chique maar onhandige Lucy die met haar schattige naaldhakjes in roosters blijft hangen of een string aantrekt als Ted haar vraagt iets aan te trekken dat vies mag worden, omdat ze denkt dat hij iets vunzigs bedoelt. Zellweger en Connick Jr. zijn goed op elkaar ingespeeld, maar toch mist er iets. De hoofdrolspelers zijn gewoonweg niet leuk genoeg. Bovendien heeft New in Town een te braaf en traditioneel scenario waarin een stadsmeisje wordt uitgejouwd op het ruwe platteland, verliefd wordt op de grootste kinkel die er is, op een gegeven moment alles lijkt te verliezen, maar uiteindelijk toch in de armen van haar beminde valt.
Een ander probleem van New in Town is dat de inwoners van New Ulm (deze plaats, waar men met een apart Duits-Zweeds accent spreekt, bestaat echt) als simpel worden afgeschilderd maar eigenlijk toch heel menselijk zijn. De moraal dat stadsmensen hier veel van kunnen leren ligt er veel te dik bovenop. Zeer nadelig is ook dat de romantiek tussen Lucy en Ted nergens boven het vriespunt uitkomt. New in Town is een aardige film waarbij voorzichtigheid en braafheid de boventoon voeren. Iets meer pit en passie hadden de film veel meer kleur kunnen geven. Nu blijft het allemaal net zo kleurloos als de sneeuw waarmee New Ulm bedekt is.
