Huwelijken zijn big business en zeker in Amerika. Heuse weddingplanners verzorgen je ultieme droomdag voor een prijs die je slapeloze nachten bezorgt. Maar dan heb je wel de dag van je leven. En o wee als iemand roet in het eten probeert te gooien, bijvoorbeeld je beste vriendin die je al van kinds af aan kent. Dan is het oorlog!
Met deze infantiele gedachtegang is Bride Wars geboren. Twee kleine meisjes zien een prinsessenhuwelijk in het Plaza Hotel als hun ultieme toekomstdroom. Flashforward. Vriendinnen Liv en Emma zijn twintigers die door het leven worden toegelachen. Ze zijn na al die jaren nog steeds dikke vriendinnen en hebben allebei een knappe vriend aan hun zijde. Hun problemen ontstaan pas als de meiden een aanzoek krijgen (of in Livs geval forceren) en hun aanstaande huwelijk een feit is. Ze boeken samen bij Marion St. Claire, die tot de crème de la crème van de weddingplanners behoort. Ze mogen allebei in het Plaza Hotel in New York trouwen dat bekend staat als: the ultimate luxury lifestyle destination.
Alles is koek en ei totdat St. Claire belt over een complicatie. De aanstaande bruiden zijn per ongeluk op dezelfde dag geboekt. Een van hen zal haar droom om in het Plaza Hotel te trouwen moeten opgeven, maar ze zijn hier geen van beiden toe bereid. Ze hebben hier immers altijd naar uitgekeken. Een vals kattengevecht met getrokken nagels is het gevolg en er wordt dan ook niet op hoog niveau gestreden. Denk aan vetmesten zodat de trouwjurk niet meer past, sabotage zodat een kapsel smurfenblauw wordt en het ruïneren van een geërfde jurk. Kortom, de meiden zijn erg egoïstisch en even materialistisch ingesteld. Een ritueel dat alleen maar leuk hoort te zijn, heeft hier zijn maagdelijke glans verloren.
Dit is de reden waarom er in Bride Wars zo weinig oprecht kan worden gelachen. De vriendinnen reageren instinctief en ondoordacht en denken voortdurend dat ze ergens recht op hebben. Kate Hudson doet het gelukkig goed als bitchie Liv en Anne Hathaway als toegevende Emma met de schattige puppyogen. Het is zelfs leuk om Chris Pratt, Bright uit de tv-serie Everwood, zijn opwachting te zien maken als Emmas lieve vriend Fletcher. Dit weegt helaas lang niet op tegen de weinig subtiele of lachwekkende grappen. Het overheersende narcistische gevoel wordt jammer genoeg pas aan het eind doorbroken als ze zelf merken hoe kinderachtig ze zijn geweest en blijkt dat de trouwdag geen eindstation is, maar pas het begin.
