The Messenger is géén oorlogsfilm; alleen de voor een Oscar genomineerde Woody Harrelson doet denken aan klassieke legerfiguren die emoties en gevoel zoveel mogelijk uitschakelen. Debuterend regisseur Oren Moverman heeft het zichzelf niet makkelijk gemaakt door een film te maken over de mensen die de nabestaanden van gesneuvelde soldaten moeten inlichten.
Sergeant Will Montgomery is als held uit de oorlog in Irak gekomen en heeft nog drie maanden te dienen in het leger. Hij krijgt de ogenschijnlijk oneervolle taak om samen met de orthodoxe kapitein Tony Stone de familieleden van gesneuvelde soldaten hierover te informeren. De reacties van de vaders, moeders en echtgenotes lopen zeer uiteen, maar zijn alle zeer dramatisch. In tegenstelling tot wat Stone hem opdraagt, raken de verhalen hem persoonlijk. Dan ontmoet hij ook nog Olivia Pitterson die hij, tegen alle voorschriften in, blijft opzoeken.
Woody Harrelson werd genomineerd voor een Oscar, en het moet gezegd, hij speelt zeer overtuigend. Zijn personage is een archetypische militair die er alles aan doet om zijn gevoelens te verbergen. Hij ziet elk sterfgeval als een missie. Door zijn extreme en vaak toch ook grappige opmerkingen valt hij enigszins uit de toon met de andere, zeer menselijke personages. Samantha Morton verdient met haar prachtige rol misschien nog wel meer een prijs. Ook hoofdrolspeler Ben Foster overtuigt, evenals de altijd sterke Steve Buscemi in een kleine bijrol.
Oren Moverman debuteert als regisseur, maar heeft al wel enkele scripts op zijn naam staan (onder andere Im Not There over Bob Dylan). Hij heeft allesbehalve een makkelijke film gekozen. Nagenoeg alle scènes bevatten een heftige gebeurtenis of dramatische ondertoon. De confrontaties tussen de personages worden zonder lange opbouw opgezocht en getoond. Dat levert een aantal mooie en aangrijpende scènes op. Qua cinematografie valt op dat Bobby Bukowski (o.a. Arlington Road) veel gebruik maakt van lange takes. De heftigste scènes bevatten vaak maar enkele shots. Het versterkt de dramatiek doordat je nog meer het gevoel hebt echt bij de personages te zijn dan er van een afstand naar te kijken.
The Messenger is geen oorlogsfilm, het is een klein gehouden drama over de vriendschappen en relaties van ex-soldaten en de vaak onderbelichte, maar lastige functies in het leger. De film maakt indruk door sterk spel en goed geschreven scènes, waarvoor de schrijvers Alessandro Camon en Oren Moverman terecht een Oscarnominatie kregen. De subtiele cameravoering en muziek laten het scenario extra tot uitdrukking komen.
