Five Minutes of Heaven
Recensie

Five Minutes of Heaven (2009)

Regisseur Oliver Hirschbiegel weet maar al te goed hoe een film beklemmend te maken, maar slaagt er niet in zijn nieuwste prent overtuigend af te ronden.

in Recensies
Leestijd: 2 min 1 sec
Regie: Oliver Hirschbiegel | Cast: Liam Neeson (Alistair Little), James Nesbitt (Joe Griffin), e.a. | Speelduur: 89 minuten | Jaar: 2009

Als er één aspect is dat regisseur Oliver Hirschbiegel kenmerkt, dan is het opgesloten zijn. Het beklemmende Das Experiment speelde zich vrijwel volledig af in een gevangenis en in Der Untergang vormde Hitlers benauwde bunker een prominent toneel. De hoofdlocatie in zijn nieuwste film Five Minutes of Heaven is een groot landhuis in Ierland, waar een confrontatie moet plaatsvinden tussen Alistair Little, een ex-lid van de protestante UVF (Ulster Volunteer Force) en de katholieke Joe Griffin, die samen een verleden hebben.

Onder druk van de media wachten ze afgezonderd van elkaar op het moment dat het zover is. Het is die uitgerekte scène die het hart van de film vormt. De ontmoeting tussen Alistair en Joe, in het bijzijn van een groot camerateam, wordt steeds maar uitgesteld. Het werkt sterk op de zenuwen.

Alistair heeft drieëndertig jaar eerder de oudere broer van Joe vermoord in een uit de hand gelopen conflict tussen de twee beruchte fronten in Noord-Ierland. De media denken er nu een interessant programma aan over te houden, maar voor Alistair en Joe ligt het gecompliceerder.

Alistairs kant van het verhaal wordt uitgediept en genuanceerd door middel van flashbacks van de (voorbereidingen op) de moord. Inmiddels denkt hij zijn trauma te kunnen verwerken door lezingen te geven over zijn begane fout en als een soort Dr. Phil de confrontatie aan te gaan. Joe’s trauma vindt duidelijk nog in het heden plaats. Hij denkt het te kunnen verwerken door Alistair voor het oog van de wereld te vermoorden. Met het mes dat hij onder zijn riem heeft wil hij zijn vijf hemelse minuten krijgen.

De druk die binnen de muren van het landhuis op de personages ligt, verliest snel kracht, maar blijft wel continu aanwezig. Dat is te danken aan de twee formidabele acteurs. Liam Neeson kwijt zich overtuigend van zijn taak, maar vooral James Nesbitt (eerder o.a. te zien in Bloody Sunday, ook over het Ierse conflict) is geweldig in zijn element. De spanning en de frustratie lijken in zijn gezicht te zijn gekerfd.

Waar Das Experiment en Der Untergang tegen het einde aan steeds benauwender werden, wordt Five Minutes of Heaven eigenlijk steeds tammer, wat het echte drama helaas de das om doet. Hirschbiegel kan absoluut beter, maar toch blijft zijn nieuwste film op de krachtigste momenten een fascinerend schouwspel.