De keuze voor de relatief onbekende Argentijnse film El Secreto de Sus Ojos was voor velen een grote verrassing bij de Oscaruitreiking van 2010. De strijd om het felbegeerde beeldje leek vooral te gaan tussen de Europese films Das Weisse Band van Michael Haneke en Un Prophète van Jacques Audiard. Of het terecht is dat de prijs naar Argentinië ging, zal altijd wel een punt van discussie blijven, maar El Secreto de Sus Ojos is in elk geval een uitstekende film.
Benjamín Esposito, voormalig onderzoeksmedewerker van justitie, is onlangs met pensioen gegaan en voornemens een boek te schrijven over een brute zaak van moord en verkrachting. Een zaak die onder de bureaucratische en politieke misstanden van de jaren zeventig altijd onopgelost is gebleven. Om onderzoek te doen voor zijn boek keert Esposito terug naar zijn oude werkplek. Daar ontmoet hij niet alleen oud-collega Pablo, een zeer innemende en inventieve alcoholicus, maar ook Irene, destijds zijn meerdere en de vrouw die hij altijd heimelijk heeft bemind. De liefde is er nog altijd, maar ook de onmacht om daar naar te kunnen handelen. Wat volgt is enerzijds een spannende misdaadthriller en anderzijds een romantisch drama. El Secreto de Sus Ojos is bovenal een heel sfeervolle en boeiende film over zaken als schuld en boete, ouder worden en hartstocht.
De film van Juan José Campanella is een goed geconstrueerde vertelling die zich zowel in het heden als in de jaren zeventig een tijd waarin Argentinië gebukt ging onder het geweld van de politieke macht afspeelt. Middels flashbacks krijgen we voldoende informatie over de zaak, de politieke en bestuurlijke machtsspelletjes en de spanningen tussen Benjamin en Irene. Het verhaal is aldus goed uitgedacht en weet van meet af aan te boeien. Toch bekruipt na enige tijd het gevoel dat de film niet meer is dan een wat lange aflevering van Law and Order. De reden moet vooral gezocht worden in de wat trage start, waarin het juiste tempo nog gezocht moet worden. Heel lang duurt dat echter niet. Gaandeweg wordt steeds duidelijker dat El Secreto gewoon een heel goede film is met een sterk plot, een uitstekende structuur, scherpe en onverwacht grappige dialogen en uiterst verzorgd acteerwerk.
Wat vooral opvalt aan El Secreto de Sus Ojos is het vakmanschap van Campanella. Hij heeft niet alleen een uitstekend script geschreven, dat binnen het spannende verhaal voldoende ruimte laat voor het uitdiepen van de personages, maar hij weet ook te imponeren met zijn cinematografische kwaliteiten. Het camerawerk is over het algemeen eenvoudig, maar heel sfeervol en uitermate effectief. En soms stijgt de film boven zichzelf uit. Filmische hoogstandjes zijn een scène in een vol voetbalstadion en een uitermate en zeldzaam spannend shot in een lift. El Secreto de Sus Ojos is derhalve een zeer sterke film geworden; een prachtig verhaal over passie binnen een spannende en sfeervolle whodunit.
