Van de makers en hoofdrolspelers heeft eigenlijk alleen Anne Hathaway relevante ervaring met het genre van de romantische komedie. Voor multitalent Jake Gyllenhaal maakt dat weinig uit, maar dat de regisseur en scenaristen vooral ervaring hebben met thrillers en epische actiefilms is duidelijk merkbaar. Love & Other Drugs is permanent rommelig, maar weet door de twee hoofdrolspelers en hun sterke chemie toch te vermaken.
Jake is een rijkeluizoontje, maar carrière maken lukt hem aanvankelijk niet echt. Bij de dames is Jake echter ongekend succesvol. Hij weet precies wanneer hij wat moet zeggen en wordt nooit afgewezen. Totdat hij zijn gelijke ontmoet in Maggie die Jakes spelletjes gelijk doorheeft. Wat voor beiden begint als een inhoudsloze verhouding wordt langzaam een onconventionele relatie waarbij ze in een eveneens voor hen beiden onbekende fase belanden. Daarnaast krijgt kunstenares Maggie steeds meer last van haar ziekte, terwijl Jake steeds succesvoller wordt met zijn viagrapillen.
Het scenario is gebaseerd op het deels autobiografische boek Hard Sell: The Evolution of a Viagra Salesman van Jamie Reidy. Het is een soort Wall Street van de farmaceutische industrie. Oftewel een ambitieuze jongeman die een carrière nastreeft. De makers hebben dit uitgangspunt vermengd met dat van twee players die beiden niet geïnteresseerd zijn in een serieuze relatie maar desondanks in een steeds serieuzere relatie belanden. Deze twee lagen, met daarbovenop nog eens de ernstige ziekte van Maggie, zijn allemaal wat te veel van het goede en werken de film meer tegen dan dat ze hem verrijken.
Edward Zwick is daarnaast natuurlijk ook geen topregisseur, of althans geen regisseur met geniale vernieuwingen. Zijn laatste films (Defiance, Blood Diamond) waren van een degelijk niveau, maar waren niet meer dan Hollywoodformulefilms rondom maatschappelijk of historisch gewaagde themas. Met Love & Other Drugs gooit Zwick het weliswaar over een luchtigere boeg, maar neemt daarbij wat te veel hooi op zijn vork.
Het plot moet te veel tussen de verschillende verhaallijnen switchen om deze allemaal even interessant te houden. Desondanks slagen de makers erin om de romantische lijn tussen Jake en Maggie onderhoudend en vermakelijk te houden. De verhaallijn van Jakes carrière als viagrareclameman lijdt daar onder. De verhaallijn rondom Maggies ziekte krijgt ook wat te weinig tijd, maar is desondanks redelijk uitgewerkt. Voor de komische kant, die vooral vertegenwoordigd wordt door Jakes broer Josh, geldt hetzelfde. De grappen die daar omheen zijn bedacht, hebben een hoog Judd Apatow/Seth Rogengehalte en variëren van heel scherp tot extreem flauw, maar gaan slecht samen met de serieuzere verhaallijnen van de film.
Dat de film toch vermakelijk blijft is volledig te danken aan Jake Gyllenhaal en Anna Hathaway. Ze zijn beiden erg leuk en grappig en hebben samen een goede chemie. De opvallend expliciete naaktscènes maken de heftige relatie van de twee geloofwaardiger en eerlijk is eerlijk, Anne Hathaway is allesbehalve vervelend om naar te kijken. Voor de dames zal wat Gyllenhaal betreft hetzelfde gelden.
De bijrollen van Hank Azaria en Oliver Platt zijn niet meer dan degelijk maar in elk geval geloofwaardig. De rol van Josh is daarentegen vooral een typetje dat af en toe behoorlijk grappig is, maar gezien de serieuzere elementen in de film ook regelmatig afleidt. Edward Zwick had er beter aan gedaan met Love & Other Drugs zich te schikken naar één vorm van romantische komedie, in plaats van een soort nieuwe mix proberen te maken. Gelukkig kan zijn cast het meeste voor hem redden.
