Bijna een jaar na het WK voetbal in Zuid-Afrika verschijnt Africa United. Het is een soort kinderroadmovie over vijf Rwandese kinderen die hun team Africa United hebben gedoopt. Hun missie: afreizen naar Zuid-Afrika zodat Fabrice, het voetbaltalent van de groep, bij de openingsceremonie zijn kunsten kan laten zien. Helaas is het beperkte talent van zowel cast als crew duidelijk zichtbaar.
De hyperactieve en altijd opgewekte Dudu is vriend en manager van voetbaltalent Fabrice. Als laatstgenoemde op een veldje in Rwanda ontdekt wordt, is hij nog maar één stap verwijderd van de grootse opening van het WK. Maar onderweg naar die cruciale test stapelen de problemen zich op als hij en zn vrienden, naast Dudu ook diens zusje Beatrice, in de verkeerde bus stappen. Zonder papieren, geld of een geloofwaardig verhaal belanden ze in een opvangkamp in Congo. Het weerhoudt hen er echter niet van om hun missie - Zuid-Afrika bereiken - voort te zetten. Onderweg vormen ze een dream team met ontspoorde kinderen, die ze door een reeks geweldige, gevaarlijke en soms grappige avonturen loodsen.
De jonge Debs Gardner-Paterson maakt haar speelfilmdebuut met Africa United. De film is bedoeld als hartverwarmend verhaal voor jong en oud van alle nationaliteiten, maar door enkele behoorlijk heftige gewelddadige gebeurtenissen voelt dat soms wat wrang aan. Het verhaal is overduidelijk een kinderverhaal, maar het is in een vreemd, halfvolwassen jasje gestoken. Want de overbeschermde Nederlandse kinderen zullen toch niet echt geschikt zijn voor vuurgevechten en realistische problematiek als hiv/aids en kindsoldaterij.
Dat de gecaste kinderacteurs niet de meest getalenteerde zijn, wordt al snel duidelijk. Toch zullen kinderen hier weinig last van hebben, want ze beheersen een breed scala aan voor kinderfilms herkenbare gezichtsuitdrukkingen. Het grootste probleem van de film is echter de slechte montage. Veel scènes, met name in het eerste uur, zijn veel te hapsnap gemonteerd en bovendien worden veel continuïteitsregels compleet genegeerd. Het tempo is onnodig hoog en dat werkt de film op dramatisch vlak tegen.
Een opvallend onderdeel van de film zijn de steeds terugkerende animaties bij een verhaal dat Dudu aan zijn vrienden vertelt. Het is soms wat afleidend, maar leuk bedacht en tevens fraai vormgegeven. Het kan echter niet voorkomen dat Africa United een lastig te plaatsen film is, want wie moet hier nu precies naar gaan kijken? Het verhaal is te gedateerd, de uitwerking te kinderachtig en inhoudelijk is het kwalitatief te zwak voor volwassenen, maar daarnaast ook te gewelddadig en heftig voor kinderen. Alle moeite van de makers om een roadmovie met kinderen te durven maken en de mooie beelden van Afrika ten spijt.
