De Japanse animatie, ofwel anime, geniet zeer grote aanhang in het thuisland. Hoewel aandacht voor deze film- en televisievorm in de westerse wereld steeds groter wordt, zullen velen bij navraag niet veel verder komen dan Dragonball Z, Avatar: The Last Airbender en Akira. Dat is erg jammer; films als 5 Centimeters Per Second en Perfect Blue kunnen zich met gemak meten met het beste werk van Disney. Gelukkig is er hoop in de vorm van studio Ghibli. Deze animatiestudio creëert prachtige animatiefilms die ook in het westen aanzienlijke populariteit genieten dankzij uitingen als Spirited Away en Howls Moving Castle. Met hun nieuwste telg Arrietty zetten ze deze traditie voort en schenken ze ons opnieuw een film van ongekende schoonheid.
De veertienjarige Arrietty is een borrower, een mensje dat slechts tien centimeter groot is en leeft van de spullen die ze van gewone mensen leent. Ze woont samen met haar vader en moeder onder het huis van de twaalfjarige Sho en zijn groottante. Op een dag ontdekt Sho Arrietty en haar familie, waarna hij gefascineerd op zoek gaat naar contact met de kleine mensjes. Helaas zien de borrowers hem als een dreiging en willen ze zo snel mogelijk weg uit het huis.
Superlatieven schieten tekort om de prachtige beelden van Arrietty te beschrijven. Vanaf de eerste minuut heeft de animatie een betoverende werking die pas bij de aftiteling verdwijnt. Van de volle kleuren tot de uiterst soepel bewegende personages: dit is een masterclass in animatietechnieken waar velen een voorbeeld aan kunnen nemen. Dezelfde stijl als voorgaande films van de studio wordt gehanteerd, hetgeen resulteert in een vriendelijke uitstraling en een algemeen gevoel van warmte en optimisme. Zelfs de grootste zwartkijker zal hier van genieten; Arrietty is pure animatiemagie.
Een andere belangrijke pijler van de films van studio Ghibli is het personageaanbod. Waar we eerder mochten genieten van kleurrijke personages als Chihiro en Ashitaka, schenkt de studios nieuwste film ons opnieuw een keur aan eindeloos intrigerende figuren. Hoofdpersonage Arrietty is heerlijk speels en actief, terwijl tegenspeler Sho kalm en ingetogen is. Het contrast maakt het verschil tussen de twee personages extra voelbaar, terwijl het tegelijkertijd de aantrekkingskracht tussen hen verklaart. Daarnaast is er de overgevoelige Homily, de moeder van Arrietty, die af en toe de show steelt met hysterische uitbarstingen en haar overbezorgdheid. Een slechterik is er in de vorm van Haru, de huismeid van Shos groottante, die erop uit is de borrowers te vangen.
De lofzang vindt hier echter zijn eind, aangezien het plot van Arrietty in vergelijking met de andere elementen een mindere indruk maakt. Het begin van de film is fantastisch: de introductie van de borrowers is een avontuurlijke rit langs de voor hen zo indrukwekkende mensenwereld. Voorwerpen die wij als afval of onbruikbaar beschouwen, worden door hen op boeiende manieren gebruikt in het huis ter grote van een schoenendoos. Gaandeweg wordt de film echter meer en meer voorspelbaar en verliest daarmee zijn overtuigingskracht. Naar het einde toe is het verhaal gedegradeerd tot een simpel goed-tegen-kwaadgevecht, wat erg jammer is. Daarbij is Arrietty van minder epische aard dan bijvoorbeeld Spirited Away. De minimalistische aanpak werkt prima, maar het plot lijkt er onder te lijden, hetgeen de film een kinderlijke sfeer geeft.
Deze smet op een verder uitstekende film moet echter niemand ervan weerhouden om dit anime-pareltje te gaan zien. Geniet van de schitterende beelden en laat je meevoeren in de magie van de betoverende wereld van de borrowers. Disney was altijd de koning van de animatiefilm en voor velen gaat er niets boven de Disney-magie die deze films bezitten. Disney is echter gestopt met de handgetekende animatiefilm om zich te richten op computergegenereerde personages en werelden. Gelukkig is er studio Ghibli om het door Disney achtergelaten gat op te vullen met ongekend mooie animatiefilms: de koning is dood, leve de koning!
