Als eersteklas hitman Danny na een aantal spectaculaire moorden in de openingsscène gewetensbezwaren krijgt, hangt hij zijn volautomatische wapens aan de wilgen. Maar wie kan zich een film herinneren waarin een hitman die met pensioen ging ook daadwerkelijk gepensioneerd bleef? Dat gebeurt niet, en zeker niet als die hitman Jason Statham heet. Eens een hitman, altijd een hitman. En eens Jason Statham? Juist: altijd Jason Statham.
Statham is Danny, die samen met zijn partner Hunter (Robert De Niro in een rol waarin hij perfect de gelegenheid krijgt te laten zien wat voor luie acteur hij tegenwoordig is) tot de beste killers ter wereld behoort. Gelukkig wordt het pensioen van Danny al snel ruw verstoord als Hunter gekidnapt blijkt door een sjeik in ballingschap. Drie van de vier zoons van de sjeik zijn vermoord en Hunter heeft gefaald in zijn missie om de familie te wreken. De opdracht voor Danny is simpel: ontfutsel de moordenaars (allen voormalig lid van het onaantastbare Britse elitekorps Special Air Service) een bekentenis op video en vermoord ze zodat het lijkt op een ongeluk.
En zo slaat Danny weer aan het moorden. Al snel wordt hij op de hielen gezeten door Spike (Clive Owen in een rol waar ik enkel nog de snor van herinner), die deel uitmaakt van weer een ander moordeskader. De twee mannen zijn (natuurlijk!) aan elkaar gewaagd en hoewel ze weinig tijd samen in beeld doorbrengen, zijn de twee directe confrontaties de beste scènes van de film.
Dit alles wordt afgewisseld met een verhaallijn over het liefje van Danny. Deze Anne heeft de discutabele eer het meest tweedimensionale personage in een film vol onderontwikkelde clichés te zijn. Waarom zit Anne en haar saaie verhaallijn in de film? Wellicht leek het de makers ongeloofwaardig als iemand als Danny geen vriendin kan regelen? Want als op Jason Statham al geen smachtende blonde schone zit te wachten, hoe moet het dan voor ons normale stervelingen?
Killer Elite schijnt op feiten gebaseerd te zijn. Daar kunnen we natuurlijk onze twijfels bij hebben. Vooral de bizarre gezichtsbeharing van Dominic Purcell gaat alle werkelijkheid te boven. En alle actiescènes natuurlijk, maar dat maakt ze niet minder vermakelijk. Killer Elite is een aardige actiethriller die er zichtbaar van geniet regelmatig volledig over de kop te gaan. Soms zelfs letterlijk: een op een stoel vastgebonden Jason Statham die een achterwaartse salto bovenop zijn agressor doet, is gaaf, daar kan niemand omheen.
De film zit vol gênante oneliners van het kaliber: Killing is easy, living with it is the hard part. Dit is niet vervelend, zelfs niet als personages het bloedserieus aan elkaar toevertrouwen. Een dergelijke actiefilm zou waarschijnlijk zelfs minder vermakelijk zijn zonder dergelijke kazige oneliners. En vermakelijk is Killer Elite zeker, al behoort de film zeker niet tot de elite van het genre.
