Puss in Boots
Recensie

Puss in Boots (2011)

Deze geslaagde spin-off van de Shrek-reeks heeft genoeg eigen bestaansrecht. Dit komt met name door de goede mix van grappen, oogstrelende animatie en actie.

in Recensies
Leestijd: 3 min 35 sec
Regie: Chris Miller | Cast (stemmen): Antonia Banderas (Puss In Boots), Salma Hayek (Kitty Softpaws), Zach Galifianakis (Humpty Dumpty), Billy Bob Thornton (Jack), Amy Sedaris (Jill), e.a. | Speelduur: 90 minuten | Jaar: 2011

Het (vooralsnog) laatste deel van Shrek rolde een jaar geleden de bioscopen binnen. De reeks was door gebrek aan inspiratie en vernieuwing in razend tempo aan het afglijden en het was nog maar vraag of spin-off Puss In Boots weer wat leven in de brouwerij zou kunnen brengen. Het personage, van stem voorzien door Antonio Banderas, maakte zeven jaar geleden voor het eerst zijn opwachting in Shrek 2. Zijn belangrijkste eigenschappen: hoogmoedig, gladjes, onbevreesd en zelfverzekerd. Echter, als hij iets gedaan wil krijgen dan zet hij zijn grote hypnotiserende zwarte ogen op en iedereen zwicht.

De schrijvers van Puss In Boots hoeven niet vaak op dit trucje terug te grijpen. Slechts een enkele keer gooit Puss zijn verborgen schattigheid in de strijd. Bovendien is er weinig van de vier Shrek-films te bespeuren. De groene Ogre en zijn vrouw zijn net als de hyperactieve ezel en andere bijfiguren in geen velden of wegen te bekennen. Het is de makers te prijzen dat ze zoveel vertrouwen hebben gehad in de kat met de laarzenfetisj dat ze hem zijn eigen verhaal durven laten dragen. We krijgen een hoop te zien van zijn achtergrond, maar het is geen taaie karakterstudie geworden. Het verhaal is een zootje en het is op zijn zachtst gezegd vreemd dat deze prequel zich in een compleet andere tijd en omgeving afspeelt dan de vier Shreks. De oogstrelende animaties en rake grappen maken een boel goed.

Puss groeit op als weeskitten. Achtergelaten in het dorpje San Ricardo wordt hij liefdevol opgevangen door het hoofd van het lokale weeshuis, Imelda. Daar raakt de jonge kat bevriend met de eigenwijze Humpty Dumpty, een eigengereid ei met wie hij een innige vriendschap opbouwt. Het loopt echter compleet mis tussen de twee. Jaren later is Puss uitgegroeid tot een ware volksheld waar Zorro nog wat van kan opsteken. Nadat hij zijn mysterieuze tegenstander Kitty Softpaws heeft ontmaskerd komt hij oog in oog te staan met zijn voormalige vriend Humpty Dumpty. De twee leggen het bij en het drietal besluit een jeugddroom na te jagen: het inpikken van de magische bonen die hen gigantische rijkdom zullen schenken, maar die in handen zijn van het gangsterechtpaar Jack en Jill.

Puss In Boots had nu eenmaal een verhaaltje nodig om het charmante ego van de hoofdfiguur aan op te kunnen hangen. Net als bij Shrek zijn er wat sprookjes door elkaar geklutst. In dit geval natuurlijk De Gelaarsde Kat (al is hier nog weinig van over), Sjaak en de Bonenstaak en het vooral in de Angelsaksische wereld bekende kinderliedje ‘Humpty Dumpty’. Dit ongeïnspireerde mengelmoesje zal je verder een rotzorg zijn. Het heeft het succes van Shrek immers ook geen strobreed in de weg gelegd. Geslaagd zijn de vele gevatte knipogen naar Zorro (nog komischer als je bedenkt dat Banderas de gemaskerde held heeft vertolkt), het geromantiseerde bandietenleven en de latino achtergrond van Puss.

Hayek vormt de perfecte tegenhanger van Banderas. De twee katjes zijn aan elkaar gewaagd en je kunt ze maar beter niet zonder handschoenen aanpakken. Er hangt een continue spanning tussen de twee, die het matige verhaaltje voortstuwt. Hun onderlinge aantrekkingskracht wordt soms wat gemakkelijk afgeblust, bijvoorbeeld door ze in dansen te laten uitbarsten. Het rotte plekje van deze spin-off is het saaie, ronduit vervelende personage Humpty Alexander Dumpty, alias ‘Maldito Huevo’. Hij vormt een ernstige stoorzender in de chemie tussen de twee katten. Zelfs de stemkunsten van The Hangover-ster Zach Galifianakis weten het irritante ei niet veel flair of sympathie mee te geven.

De 3D-animaties zijn hoogstaander dan bij de vier Shrek-episodes. Puss In Boots weet regelmatig uit te pakken met hilarische onzinnigheden verpakt in vermakelijke actie. Hoogtepunt is een gans van het formaat Godzilla, die het ingedutte San Ricardo met een bezoekje vereert. De slotscène mondt jammer genoeg uit in een onnodig sentimenteel einde, waarbij de ware betekenis van vriendschap er nog even ingepeperd moet worden. Het lichtmollige personage Puss in Boots durft op zijn bek te gaan, maar komt altijd weer op zijn pootjes terecht. Dat mag ook worden gezegd van zijn eerste eigen animatiefilm. De tijd zal leren of deze amusante spin-off ook negen levens beschoren is.