Met het succes van Spider-Man zette Sam Raimi in 2002 het superheldengenre na bescheidenere hits als Blade en X-Men definitief op de kaart. Het vervolg is één van die zeldzame films die niet alleen beter is dan zijn voorganger, maar ook wordt beschouwd als één van de beste films in zijn genre. Met het derde deel leek de koek echter op. Hoewel financieel uitermate succesvol, was Spider-Man 3 voor veel fans toch een teleurstelling. Na een meningsverschil tussen Raimi en filmstudio Sony werd het werk aan een vierde deel vroeg in de productie gestaakt en besloot Sony de serie te herstarten. Met een nieuwe cast, maar vooral een nieuwe visie, slingert de nieuwe Spider-Man deze week de bioscopen in. Kan hij zijn titel amazing waarmaken?
Aan het hoofd van de nieuwe visie staat regisseur Marc Webb, bekend van zijn debuutfilm (500) Days of Summer. Webbs stijl is minder cartoonesk dan die van Raimi. Zijn Spider-Man is donkerder van toon en een stuk realistischer en serieuzer. Hij richt zich vooral op de personages en zet Peter Parker in de eerste plaats neer als schoolgaande tiener, in plaats van superheld, en besteedt veel tijd aan het introduceren van zijn leven thuis en op school.
Andrew Garfield zet als Peter Parker een sterke rol neer. Hij straalt een stille kracht uit als tiener die met het verkrijgen van superkrachten zowel zichzelf als zijn verantwoordelijkheden leert kennen. Garfield is op zijn best in de scènes waarin Peter zijn krachten ontdekt en verkent, en vooral als na de moord op zijn oom zijn donkere kant naar boven komt. Daarnaast weet hij goed de lol van het zijn van een superheld over te brengen. Zijn Spider-Man is zelfverzekerd en kan het vaak niet laten zijn tegenstanders te plagen. De scène waarin Peter voor het eerst uit slingeren gaat, is een mooi euforisch moment. Ook de bijrollen zijn prima ingevuld. Garfield heeft vooral een leuke wisselwerking met Stone, maar ook met Sheen en Field, in de rollen van zijn oom en tante. Webb neemt de tijd om de relaties tussen deze personages te verkennen en te ontwikkelen. Hij weet het drama af te wisselen met humor, zonder dat één daarvan de overhand krijgt. Zijn hand is duidelijk zichtbaar in de scènes tussen Peter en Gwen, en met name wanneer Peter haar stuntelig, maar tegelijkertijd aandoenlijk en grappig, probeert uit te vragen.
De actiescènes zien er gelikt uit en zijn overzichtelijk gechoreografeerd, duidelijk gefilmd en vlot gemonteerd. Een originele vondst is het filmen vanuit Spider-Mans oogpunt terwijl hij over muren kruipt en tussen gebouwen doorzwaait. De special effects overtuigen en de dienstdoende vijand The Lizard, ziet er realistisch uit en zorgt voor een paar stevige confrontaties. Dat realisme wordt nog eens versterkt door het feit dat Peter ook echt gewond raakt tijdens de gevechten en vaak onder de blauwe plekken, of erger, thuiskomt. De actie knalt nog eens extra van het scherm door de mooie 3D-effecten, vooral goed zichtbaar wanneer Spider-Man door de straten van New York slingert. Ook de humor ontbreekt in de actiescènes niet. Spider-Man heeft altijd wel een overmoedige, zij het soms wat oubollige oneliner achter de hand en ook Stan Lee heeft in zijn gebruikelijke cameo de lachers op zijn hand.
Ook al heeft de film zijn eigen stijl en doen de acteurs hun voorgangers vergeten, het grootste minpunt aan The Amazing Spider-Man is toch het feit dat het een herstart van een populaire filmserie is. De schrijvers hebben het bekende herkomstverhaal slim verrijkt met elementen uit een andere stripcontinuïteit, maar dat kan niet voorkomen dat bepaalde plotelementen alsnog afgewerkt moeten worden. Dat maakt het verhaal op een aantal punten erg voorspelbaar. Met The Incredible Hulk, de herstart die relatief kort volgde op Ang Lees Hulkverfilming, loste Marvel dit slim op door de herkomst van de groene superheld samen te vatten in de openingssequentie en daarna een nieuw verhaal te vertellen. Het aangepaste herkomstverhaal in The Amazing Spider-Man lijkt echter onderdeel te zijn van een groter plan voor de filmserie, waarnaar verwezen wordt in een scène tijdens de aftiteling. Dat is een goed idee, want ook al is deze Spider-Man zeker niet slecht, het vervolg moet toch echt iets origineler zijn, wil hij echt amazing, of zelfs spectacular, zijn.
