Voor Dune maakte Villeneuve best een paar gedurfde keuzes en hij besloot zelfs het verhaal op te splitsen. In plaats van in één film het hele boek van Frank Herbert te verfilmen, koos hij ervoor de boel op te splitsen. Een slimme keuze want daardoor was er veel meer ademruimte om de mythologie van de franchise uit te bouwen.
Doedelzakken in Dune
Een opmerkelijke keuze die gemaakt werd, was het vervangen van het baliset-instrument uit de boeken door doedelzakken. Die keuze maakte Villeneuve samen met componist Hans Zimmer. Doedelzakken deden dienst als het koninklijke instrument van House Atreides.
Die worden nu natuurlijk vooral geassocieerd met de Schotse Highlands, maar de geschiedenis gaat dieper dan dat. Zoals Zimmer zei in een interview: "Als je kijkt naar hun geschiedenis, wat kan dan ouder zijn dan iets dat gemaakt is uit een stuk hout?"
De meeste wetenschappers zijn het erover eens dat doedelzakken voortkomen uit het Midden-Oosten en dat ze vervolgens door Romeinen en Grieken verspreid werden over de rest van de wereld. Interessant genoeg vindt House Atreides volgens Dune zijn oorsprong in Griekenland op Aarde, waarmee het gebruik van het instrument wel past bij de historie van de familie.
Maar de keuze om doedelzakken te gebruiken gaat nog dieper. Paul vertelt dat zijn grootvader tegen stieren vocht als sport; iets dat nog altijd in Spanje gebeurde. Poëzie uit Castilië, Spanje uit de dertiende eeuw, laat verschillende doedelzakken op illustraties zien, waarmee daar ook nog een link ligt.
Ook interessant: in Dune wacht de inheemse bevolking van Arrakis op de komst van de Mahdi; de messias die hen moet redden. De titel Mahdi werd door Frank Herbert geleend uit de Islam om een overlever aan te duiden die aan het einde van de wereld verschijnt om al het kwaad uit te roeien. Gezien de historische oorsprong van doedelzakken, ligt hier nog een link met de familie Atreides!