No Time To Die lijkt subtiel toe te geven dat de grote twist die we in Spectre (2015) zagen niet de beste was.
In die film zagen we Ernst Stavro Blofeld, die ineens de man achter Quantum bleek te zijn, de organisatie waar Craig's James Bond meermaals mee te maken kreeg. En dat niet alleen, Blofeld bleek ook nog eens de geadopteerd broer van Bond te zijn.
Een familie
Toen de ouders van James Bond om het leven kwamen, werd hij volgens Spectre geadopteerd door Hannes Oberhauser, wiens biologische zoon Franz later de grote chef van Spectre zou worden.
Daardoor bleken Bond en Blofeld pleegbroers te zijn, en hadden ze een behoorlijk langdurig en vergaand conflict in Spectre. Blofeld keerde terug in No Time To Die, waarin hij nog altijd in de gevangenis zat en de man achter het stuklopen van de relatie tussen Bond en Madeleine Swann te zijn. Bond is woedend, en grijpt Blofeld in woede, en doodt hem daardoor per ongeluk. Bond bleek namelijk ook nanobots op zijn handen te hebben.
Ongemakkelijke geschiedenis?
In de nasleep van de dood van Blofeld, doet Bond dat verlies heel gemakkelijk af met de opmerking: "gelukkig is hij niet mijn echte broer".
Hoewel het op zichzelf weinig lijkt te zeggen, zou de tekst ook een subtiele verwijzing kunnen zijn naar de onhandige connectie tussen Bond en Blofeld. Zou het een meta-opmerking kunnen zijn die verwijst naar de misstap?
Fans waren bepaald geen fan van de twist. Dat had met name te maken met het feit dat de misdaden van Spectre ineens gereduceerd werden tot misdrijven die enkel gepleegd waren om Bond te straffen. Het maakt van de gewoonlijk gevreesde Blofeld een klein kind, een tiener, die wraak wil nemen op zijn pleegbroer.