in Celebrity
Natalie Portman werd deze week geïnterviewd door Buzzfeed in verband met haar nieuwe film Annihilation en in dat interview werd de actrice ook een vraag gesteld over het hele #MeToo gebeuren en of de carrière van Woody Allen nu wel eens voorbij zou kunnen zijn. Portman liet weten dat het volgens haar niet voornamelijk daarom draait:
''Ik denk niet dat dat het gesprek is wat we zouden moeten voeren. Het zou eerder iets moeten zijn in de zin van: ''Waarom maakte Elaine May niet elk jaar een film? Waarom maakte Nora Ephron niet elk jaar een film? Waar is de vrouwelijke variant van Bill Cosby? Waarom zien we niet meer Aziatische vrouwen in films?'' We moeten het niet hebben over de carrières van mannen die misschien voorbij zijn, maar wat we kunnen geven aan vrouwen, kleurlingen, gehandicapte mensen en de LGBT-community en niet alleen maar in de filmwereld maar in de hele cultuur. Ik wil het niet hebben over een persoon die 500 films heeft gemaakt maar dat nu niet misschien niet meer kan; daar beslis ik niet over en dat is ook niet waar ik me mee bezig houd''.
Portman's moment tijdens de Golden Globes kwam ook aan de orde. Zij mocht toen de prijs voor beste regisseur uitdelen, samen met Ron Howard, maar maakte van tevoren even goed duidelijk dat de kandidaten alleen maar mannen waren, waar de nodige mensen in de zaal zich behoorlijk ongemakkelijk over voelden: ''Dat is een van de redenen waarom we hier zijn. Het moet raar aanvoelen voor de mensen in de zaal wanneer niet iedereen er is. Als je in een zaal bent waar iedereen op je lijkt, moet je er weg gaan of er verandering in brengen''.
Ook liet Portman weten spijt te hebben van een petitie die zij bijna tien jaar geleden had ondertekend, toen er tegen Roman Polanski een arrestatiebevel werd uitgevaardigd. In 2009 ondertekenden zo'n 100 mensen uit de filmindustrie de petitie om dit te voorkomen, waaronder ook Portman: ''Ik heb er nu echt spijt van. Ik had er meer bij na moeten denken. Iemand tegen wie ik opkeek zei tegen me: ''Ik heb dit ondertekend, wil jij dat ook doen?'' Waarop ik gewoon zei: ''Zeker''. Ik weet nu dat dat een fout was. Ik dacht toen dat het mijn verantwoordelijkheid was om mensen te helpen die problemen hadden, maar we leven in een andere wereld, niet dat dat het goed praat. Mijn ogen waren gewoonweg nog niet open''.
''Ik denk niet dat dat het gesprek is wat we zouden moeten voeren. Het zou eerder iets moeten zijn in de zin van: ''Waarom maakte Elaine May niet elk jaar een film? Waarom maakte Nora Ephron niet elk jaar een film? Waar is de vrouwelijke variant van Bill Cosby? Waarom zien we niet meer Aziatische vrouwen in films?'' We moeten het niet hebben over de carrières van mannen die misschien voorbij zijn, maar wat we kunnen geven aan vrouwen, kleurlingen, gehandicapte mensen en de LGBT-community en niet alleen maar in de filmwereld maar in de hele cultuur. Ik wil het niet hebben over een persoon die 500 films heeft gemaakt maar dat nu niet misschien niet meer kan; daar beslis ik niet over en dat is ook niet waar ik me mee bezig houd''.
Portman's moment tijdens de Golden Globes kwam ook aan de orde. Zij mocht toen de prijs voor beste regisseur uitdelen, samen met Ron Howard, maar maakte van tevoren even goed duidelijk dat de kandidaten alleen maar mannen waren, waar de nodige mensen in de zaal zich behoorlijk ongemakkelijk over voelden: ''Dat is een van de redenen waarom we hier zijn. Het moet raar aanvoelen voor de mensen in de zaal wanneer niet iedereen er is. Als je in een zaal bent waar iedereen op je lijkt, moet je er weg gaan of er verandering in brengen''.
Ook liet Portman weten spijt te hebben van een petitie die zij bijna tien jaar geleden had ondertekend, toen er tegen Roman Polanski een arrestatiebevel werd uitgevaardigd. In 2009 ondertekenden zo'n 100 mensen uit de filmindustrie de petitie om dit te voorkomen, waaronder ook Portman: ''Ik heb er nu echt spijt van. Ik had er meer bij na moeten denken. Iemand tegen wie ik opkeek zei tegen me: ''Ik heb dit ondertekend, wil jij dat ook doen?'' Waarop ik gewoon zei: ''Zeker''. Ik weet nu dat dat een fout was. Ik dacht toen dat het mijn verantwoordelijkheid was om mensen te helpen die problemen hadden, maar we leven in een andere wereld, niet dat dat het goed praat. Mijn ogen waren gewoonweg nog niet open''.
