Judy Garland was tegen 1950, het jaar dat Summer Stock uitkwam, voor MGM een groot probleem. Hier had je een van hun grootste musicalsterren, een van de beste stemmen die ooit op film was gehoord, maar haar priveleven was een grote puinhoop. En dit was aan de buitenkant ook te zien. Het ene moment was ze broodmager, dan weer een stuk molliger, en op de set was ze vaak onhandelbaar. Summer Stock was dan ook een moeilijke productie, en zou de laatste van Garland voor MGM vormen.
Het verhaaltje was flinterdun. Een jonge vrouw uit New England genaamd Jane laat zich door een groep arme acteurs overhalen haar hooischuur voor een voorstelling ter beschikking te stellen. Reden daarvoor is dat haar zus Abigail (gespeeld door DeHaven) een van de acteurs is. Zij is verloofd met Joe, de regisseur van het gezelschap. Hoewel het eerst niet lijkt te boteren tussen Jane en Joe, slaat op een gegeven moment toch de vlam over tussen de twee. Uiteraard komen ze hier achter door veel samen te zingen en dansen.
Jammer genoeg zijn de nummers, die in de film te horen zijn niet allemaal even sterk. If You Feel Like Singing, Sing en (Howdy Neighbor) Happy Harvest springen er van de eerste nummers dan nog het meeste tussenuit omdat deze catchy zijn. Maar de film is geen Easter Parade of The Band Wagon vol met heerlijke nummers. De MGM bazen zagen dit ook wel als een probleem, en lieten een paar maanden na de productie Garland de studio weer inkomen om Get Happy op te nemen. Garland zag er nu echter anders uit. In de film is ze wat molliger, nu was ze weer afgevallen. Veel bioscoopgangers dachten hierdoor dat Get Happy uit een andere eerdere film van Garland was geknipt. Dat was dus niet het geval en Get Happy redt eigenlijk Summer Stock en blijft je na afloop het meeste bij van de hele film.
Voor de liefhebber dan nog een paar quotes: