Frank Sinatra kennen we nu als een van de grote stemmen van de twintigste eeuw, direct herkenbaar aan zijn unieke geluid en onnavolgbaar in zijn timing. Maar Ol' Blue Eyes had een behoorlijke dip in zijn carrière, die pas ten einde kwam met een bijrol in de film From Here to Eternity. Deze mooie klassieker is aanstaande zondag te zien op BBC2 en vandaar dat het deze week het onderwerp is van Flashback Friday.

In 1941 sluit soldaat Robert E. Lee Prewitt zich aan bij een legerkazerne in Hawaï. Kapitein Dana Holmes weet dat Prewitt een uitstekende bokser is. Hij wil hem daarom als bokser inschakelen tijdens het bokstoernooi van het leger. Prewitt ziet dat niet zitten, waarna hem het leven zuur wordt gemaakt om hem te dwingen toch mee te doen. Hij heeft door alle moeilijkheden veel steun aan zijn vriend en collega Angelo Maggio. Verder volg je ook het verhaal van Karen, de echtgenote van Holmes. Zij is ongelukkig en krijgt een oogje op sergeant Milton Warden, de rechterhand van haar man. De sergeant en Karen beginnen stiekem een relatie.

From Here to Eternity is gebaseerd op het gelijknamige boek van James Jones. Toen het boek uitkwam, was er vee publiciteit rond de casting van de filmversie. Frank Sinatra was op dat moment in zak en as. Hij was zijn stem kwijt en zijn huwelijk met Ava Gardner stond op het punt op de klippen te lopen, onder meer omdat zij hem oversteeg in succes. Maar na het lezen van From Here to Eternity zag Sinatra zijn kans schoon met de rol van Maggio om een comeback te kunnen maken. Het was een kleine rol, maar eentje vol emotie die het publiek bij zou blijven. In het boek The Godfather van Mario Puzo wordt beschreven hoe een Sinatra- achtig personage een rol krijgt door zijn Maffia connecties te gebruiken. De regisseur wordt wakker met een afgesneden paardenhoofd in bed. Dit is echter volgens veel betrokkenen (ondanks de connecties die Sinatra wel degelijk had) door Puzo compleet verzonnen. Regisseur Fred Zinneman zei dat er niks van waar was en ook andere betrokkenen bij het castingproces zeiden dat Sinatra niet door de Maffia was opgedrongen om te casten. Waarschijnlijker is dat Ava Gardner de studio wist te overtuigen, iets dat zij ook in haar eigen autobiografie zegt. Feit is wel dat From Here to Eternity een enorm succes werd en de glorieuze comeback betekende voor Sinatra. Hij kreeg ook zijn stem terug (de reden voor het verliezen was psychologisch geweest) en als bekroning kreeg hij voor zijn Maggio een Oscar.

Hoewel het verhaal zich afspeelt op een legerbasis, bevatte de film ook meer dan genoeg romantiek. De scene van Burt Lancaster en Deborah Kerr op het strand zoenen, is klassiek geworden en vaak geparodieerd. Ook bevatte de film de romance tussen de personages van Montgomery Clift en Donna Reed. Naast de Oscar voor Sinatra won het er nog zeven en hoewel hier en daar een beetje gedateerd, is de film vandaag de dag nog boeiend en meeslepend om te kijken.

Het boek van James Jones is trouwens ook zeer de moeite waard. Hij schreef ook Some Came Running, dat eveneens met Frank Sinatra werd verfimd. Zowel boek als film zijn eveneens aanraders, als je houdt van From Here to Eternity.

Voor de liefhebbers nog een paar quotes: