Rotterdam is niet alleen maar meditatieve wereldcinema, serieuze filmhuisfilms en sociaal engagement. Want hoe mooi dat kan zijn, afwisseling moet er zijn. Gelukkig is er ook altijd ruimte voor de Aziatische genrefilm, van maffe komedies tot de tot kunst verheven vechtfilms. Vandaag gebeurt dat in de vorm van een nieuwe film van de knotsgekke Japanner Miike Takashi, geliefde gast van het festival, en één van de Hong Kongse meester van de misdaadfilm Johnnie To, die een aantal jaar geleden hier nog terecht geëerd werd met een retrospectief. Beiden zijn zo productief dat we nooit de allernieuwste film van hun hand op het festival kunnen zien.

For Love's Sake is zelfs één van de twee films die Miike dit jaar op het IFFR heeft draaien. Aan het begin lijkt het een waar feestje te worden. Na een korte geanimeerde intro waarin wordt uitgelegd dat de rijke Ai als klein meisje ooit het leven werd gered door de arme Makoto, waarna we hen als bijna volwassen tieners weer terugzien: zij een nette scholiere, hij een straatjongen die voor haar ogen een straatbende in zijn eentje in elkaar trapt. Nadat hij eerst even een moppie zingt over dat hij niet te stoppen is. Want dit is een musical, die soms zelfs op een parodie van het genre lijkt.

Wanneer de één in zang uitbarst, kijkt de ander hem of haar verbaasd en verschrikt aan alsof deze persoon iets héél geks aan het doen. Maar op andere momenten wordt er een heel Bollywood dansje tegenaan gegooit alsof het niks is. Stijlvast is Miike ook op andere momenten niet, en dat speelt de film uiteindelijk parten als deze steeds meer een grimmig melodrama wordt, de grapdichtheid lager wordt en de vrolijke, “silly” toon van het begin verdwijnt. Het maffe mangaverhaal doodserieus moeten nemen is wat teveel gevraagd, en de lol is er dan wel af. Dan gaat de film ook nog eens flinkt te lang door en laat het einde toch een vervelende nasmaak achter.

[rating 3]

Drug War heeft daarentegen een prima lengte, een fantastische climax en geweldige opbouw “daarnaartoe”. Johnnie To maakt weer een echte misdaadfilm zoals alleen hij dat kan. De stijl spat er misschien niet zo van af als bij Breaking News of Exiled, maar spatten doet het zo nu en dan zeker. Vooral een aantal zenuwslopende nachtscènes zijn heerlijk in beeld gebracht, toch wordt de cinematografie nooit ostentatief. Dit keer trekt To het vasteland van China in, net zoals de gangsters in de film met hun internationale operatie en de politie die hen op de hielen zit. Vervaardiger van drugs Timmy Choi wordt opgepakt en in China staat daar de doodstraf op, dus helpt hij kapitein Zhang met een dubbele undercoveroperatie om twee grote organisaties tegelijk op te rollen.

To dropt ons meteen in medias res en houdt het tempo constant hoog. De achtervolgingen en shoot-outs zijn spectaculair zoals vanouds bij To. En hij grijpt de kans aan in zijn eerste film op het vasteland van China (tot nu toe maakte hij al zijn films in Hong Kong of Macau) om wat subtiele kritiek te leveren. De autoriteit in de vorm van de politie is meedogenlozer dan ooit eerder in zijn oeuvre, en de gangsters vormen een collectief dat zich verschuilt achter een frontman. Het valt nauwelijks op, verpakt in de voor To typisch stijlvolle, spannende actie.

[rating 4.5]