Bioscoop Top-10

De Smurfen hebben de eerste plek, na een behoorlijke tijd, dan nu toch écht moeten inleveren.

Welke films scoren er momenteel hoog aan de Nederlandse boxoffice. Als je wilt weten hoe/wat/waar/wanneer gebruik dan onze bioscoopagenda

Bekijk de afbeelding

Crazy, Stupid, Love. (2011)


In Crazy, Stupid, Love heeft Carl Weaver alles voor elkaar, totdat zijn ontrouwe vrouw van hem wil scheiden. Carl staat er opeens helemaal alleen voor, maar besluit niet achter de geraniums te zitten. In plaats daarvan gaat hij weer stappen en achter de vrouwen aan. Helaas is hij daar niet zo goed in, maar gelukkig komt hij de jonge en knappe player Jacop Palmer tegen, die hem een snelcursus vrouwen versieren besluit te geven. Naast zijn nachtelijke avonturen moet Carl echter ook nog zijn kinderen opvoeden, twee zaken die niet zo goed te combineren zijn. Op RottenTomatoes scoort de film een percentage van 76% op basis van 146 recensies. De consensus over de film is als volgt: it never lives up to the first part of its title, but Crazy, Stupid, Love's unabashed sweetness - and its terrifically talented cast - more than make up for its flaws.
Bekijk de afbeelding

The Smurfs (2011)


Een smurf is klein, drie appels hoog, blauw van kleur, draagt een witte broek met uitfloepend staartje en een slappe witte puntmuts. Ze hebben hun eigen taalgebruik waarbij het woord 'smurf' voor zo ongeveer elk zelfstandig naamwoord of werkwoord kan dienen en worden achterna gezeten door de boze tovenaar Gargamel en zijn kat. Gargamel wil niets liever dan de smurfen verjagen uit hun dorpje, en dat lukt hem in deze film eindelijk. Hierdoor belanden de blauwe wezentjes per ongeluk in onze wereld, waar ze natuurlijk voor de nodige problemen zorgen. Raja Gosnell waagt zich met deze film voor de derde keer aan een Hanna-Barbara tekenfilmserie. Eerder zorgde hij namelijk nog voor de twee Scooby-Doo films. Net als bij die films wordt The Smurfs ook een mengeling tussen CGI en live-action.
Bekijk de afbeelding

Rise of the Planet of the Apes (2011)


Rise of the Planet of the Apes laat zien hoe genetische experimenten op primaten in San Francisco mislopen. Het gevolg van de experimenten is een hyperintelligente aap genaamd Caesar, die besluit het op te nemen tegen zijn menselijke overheersers. Ondanks dat de film gezien kan worden als een prequel op de Planet of the Apes film van Tim Burton en de oorspronkelijke film uit 1968 met Charlton Heston in de hoofdrol, zouden we de film volgens de producers niet helemaal zo moeten zien. De film omvat namelijk een eigen mythologie, die schijnbaar toch verschilt van die van eerdere films. Zo moet ook meteen de basis gelegd zijn voor een (aantal) vervolgfilm(s). De film onderging overigens maar liefst vier naamsveranderingen. In eerste instantie zou de film Caesar heten, vervolgens werd het Caesar: Rise of the Apes, daarna Rise of the Apes en nu logischerwijs is het Rise of the Planet of the Apes.
Bekijk de afbeelding

Conan the Barbarian (2011)


Vanaf het jaar 2000 werd er al gewerkt aan een derde Conan-film getiteld King Conan: Crown of Iron. Echter, omdat Arnold Schwarzenegger in 2003 gouverneur van Californië werd, besloot men het project voorlopig in de koelkast te zetten. De daaropvolgende vier jaar werd er bij Warner Brothers niet veel gedaan met de film, totdat de rechten op Conan in 2007 aan Image/Millennium Films werden verkocht. In het contract dat voorzag in de verkoop zat een clausule die vroeg om een direct begin van de productie. Nu is die film er eindelijk, met een nieuwe Conan, namelijk Jason Mamoa. In deze reboot is Conan de laatste van zijn volk, en hij zint op wraak. Daartoe begint hij aan een queeste om de moordenaars van zijn volk uit te roeien. Die reis brengt veel gevaren op zijn pad, waaronder enkele mythologische monsters.
Bekijk de afbeelding

Final Destination 5 (2011)


Er is niet heel veel bekend van Final Destination 5. Wel weten we zeker dat er een boel mensen op gruwelijke wijze zullen sterven. Net als in iedere film gebeurt er in de eerste scène een grote ramp. Ditmaal is dat een instortende brug, waarbij er zoals gewoonlijk iemand is die het voorgevoel heeft dat er iets gruwelijks gaat gebeuren. Daarom vlucht hij samen met wat mensen van de brug af en gebeurt er inderdaad een ramp. De dood, die het niet zo leuk vindt dat zijn plannetje is mislukt, zit hen vervolgens achterna om hun zieltjes alsnog te halen. Final Destination 5 zal de tweede film in de franchise zijn die in drie dimensies te zien is, en de derde uit de franchise waarin een man de hoofdrol speelt. Daarnaast moet deze film volgens de producers minstens net zo duister zijn als de eerste in de franchise. Misschien heeft men daarom acteur Tony Todd teruggehaald. Hij speelde in de eerste twee films en verzorgde een voiceover in de derde. In de vierde was hij niet aanwezig, maar nu mag hij zijn rol van begrafenisondernemer dus weer spelen.
Bekijk de afbeelding

Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 2 (2011)


Toen in 1997 het boek Harry Potter and the Philosopher's Stone uitkwam had waarschijnlijk niemand kunnen raden dat de franchise zo groot zou worden als die nu is. Over een paar weken komt de laatste van de acht films gebaseerd op de boekenserie uit, waarmee een decennium aan Harry Potter films ten einde komt. In de epische laatste film escaleert het gevecht tussen de goede en slechte kanten van de tovenaarswereld in een grote oorlog. De prijs van verlies is nog nooit zo groot geweest en Harry Potter is de laatste die Heer Voldemort kan verslaan. Het is nog even wachten op de eerste beoordelingen van de film, maar één ding is zeker: de film wordt episch en zal in drie dimensies te zien zijn.
Bekijk de afbeelding

Horrible Bosses (2011)


Horrible Bosses gaat over drie vrienden die besluiten een complot te smeden om hun gruwelijke bazen een kopje kleiner te maken. De bazen worden gespeeld door Spacey, Anniston en Colin Farell.
Bekijk de afbeelding

Cowboys & Aliens (2011)


1875. New Mexico. Een vreemdeling genaamd Jake Lonergan, die zijn geheugen kwijt is, komt aan in het woestijndorpje Absolution. Al snel ontdekt hij dat hij er niet welkom is. Mensen handelen alleen als Kolonel Dolarhyde hen dat opdraagt, en het is juist Dolarhyde die niet gesteld is op de vreemdeling. Als aliens Absolution aanvallen blijkt echter dat de inwoners op niemand anders kunnen vertrouwen dan Lonergan, die zelf ook begint te ontdekken dat hij de sleutel vormt tegen de buitenaardse bedreiging. Oorspronkelijk zou de hoofdrol van Lonergan gespeeld worden door Robert Downey Jr., maar hij kon uiteindelijk toch niet meespelen omdat hij druk was met andere films. Daarom besloot men Daniel Craig aan te nemen voor de rol, die vervolgens Eva Green aanraadde voor de rol van zijn vrouwelijke tegenspeelster. Green besloot echter niet mee te doen, waarop Olivia Wilde gecast werd.
Bekijk de afbeelding

The Devil's Double (2011)


Baghdad, de stad waar rijke en beruchte mensen samenkomen. Alles kan hier gekocht worden, maar tegen een prijs. Dit is de wereld van Uday Hussein, de beruchte zoon van Saddam Hussein. Tegelijk is Baghdad de stad waar luitenant Latif Yahia woont. Hij lijkt enorm op Uday, en wordt daarom ook naar het paleis van Saddam opgeroepen. Daar krijgt hij een keus: of hij wordt Uday's dubbelganger, of zijn familie wordt ter dood veroordeeld. Als hij ervoor kiest om Uday's dubbelganger te zijn, wordt hij daarbij een van de beruchtste inwoners van Irak. The Devil's Double is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Latif Yahia. Vanaf zijn drieëntwintigste was hij noodgedwongen diens dubbelganger en overleefde hij maar liefst elf moordaanslagen. Pas in 1991 vluchtte hij, waarna hij in Oostenrijk een boek over zijn ervaringen schreef. Op dat boek is deze film gebaseerd, iets wat helaas niet geweldig uitpakt. Op RottenTomatoes scoort de film namelijk een percentage van 56%, gebaseerd op 85 recensies, waarmee de film de status 'rotten' krijgt.
Bekijk de afbeelding

Melancholia (2011)


Justine en Michael vieren hun bruiloft in het huis van Justine's zus Claire. Ondertussen beweegt de planeet Melancholia zich richting aarde en worden de twee zussen geconfronteerd met het snel naderende einde van de wereld. Terwijl Justine in een diepe depressie vervalt, verzet Claire zich tot het einde. Regisseur Lars von Trier, die toch al bekend stond als een man die graag spot met de internationale pers, wist de film flink in de spotlights te brengen. Tijdens de persconferentie op Cannes vertelde hij namelijk dat hij Hitler wel een beetje begrijpt en zelfs sympathie voor hem heeft. De festivaldirectie besloot hierop de regisseur te vragen het festival te verlaten en verklaarde hem persona non grata. De film zelf is iets minder controversieel. Recensent Todd McCarthy schreef in zijn recensie voor The Hollywood Reporter het volgende. Lars von Trier manages to turn the end of the world into a bit of a bore inMelancholia. [...] This contemplation of the planet's demise predictably provides not an ounce of comfort or redemption, nor does it offer characters or ideas with which to meaningfully engage, just ample opportunity to wallow in some rapturous images, glorious music and a foul mood.



NieuwsFilm

meest populair