Onderstaande titels zijn vanaf vandaag te bekijken in de bioscoop. Voor tijden en reserveren gebruik je natuurlijk onze bioscoopagenda
Cowboys & Aliens (2011)
1875. New Mexico. Een vreemdeling genaamd Jake Lonergan, die zijn geheugen kwijt is, komt aan in het woestijndorpje Absolution. Al snel ontdekt hij dat hij er niet welkom is. Mensen handelen alleen als Kolonel Dolarhyde hen dat opdraagt, en het is juist Dolarhyde die niet gesteld is op de vreemdeling. Als aliens Absolution aanvallen blijkt echter dat de inwoners op niemand anders kunnen vertrouwen dan Lonergan, die zelf ook begint te ontdekken dat hij de sleutel vormt tegen de buitenaardse bedreiging. Oorspronkelijk zou de hoofdrol van Lonergan gespeeld worden door Robert Downey Jr., maar hij kon uiteindelijk toch niet meespelen omdat hij druk was met andere films. Daarom besloot men Daniel Craig aan te nemen voor de rol, die vervolgens Eva Green aanraadde voor de rol van zijn vrouwelijke tegenspeelster. Green besloot echter niet mee te doen, waarop Olivia Wilde gecast werd.
Melancholia (2011)
Justine en Michael vieren hun bruiloft in het huis van Justine's zus Claire. Ondertussen beweegt de planeet Melancholia zich richting aarde en worden de twee zussen geconfronteerd met het snel naderende einde van de wereld. Terwijl Justine in een diepe depressie vervalt, verzet Claire zich tot het einde. Regisseur Lars von Trier, die toch al bekend stond als een man die graag spot met de internationale pers, wist de film flink in de spotlights te brengen. Tijdens de persconferentie op Cannes vertelde hij namelijk dat hij Hitler wel een beetje begrijpt en zelfs sympathie voor hem heeft. De festivaldirectie besloot hierop de regisseur te vragen het festival te verlaten en verklaarde hem persona non grata. De film zelf is iets minder controversieel. Recensent Todd McCarthy schreef in zijn recensie voor The Hollywood Reporter het volgende. Lars von Trier manages to turn the end of the world into a bit of a bore inMelancholia. [...] This contemplation of the planet's demise predictably provides not an ounce of comfort or redemption, nor does it offer characters or ideas with which to meaningfully engage, just ample opportunity to wallow in some rapturous images, glorious music and a foul mood.
Final Destination 5 (2011)
Er is niet heel veel bekend van Final Destination 5. Wel weten we zeker dat er een boel mensen op gruwelijke wijze zullen sterven. Net als in iedere film gebeurt er in de eerste scène een grote ramp. Ditmaal is dat een instortende brug, waarbij er zoals gewoonlijk iemand is die het voorgevoel heeft dat er iets gruwelijks gaat gebeuren. Daarom vlucht hij samen met wat mensen van de brug af en gebeurt er inderdaad een ramp. De dood, die het niet zo leuk vindt dat zijn plannetje is mislukt, zit hen vervolgens achterna om hun zieltjes alsnog te halen. Final Destination 5 zal de tweede film in de franchise zijn die in drie dimensies te zien is, en de derde uit de franchise waarin een man de hoofdrol speelt. Daarnaast moet deze film volgens de producers minstens net zo duister zijn als de eerste in de franchise. Misschien heeft men daarom acteur Tony Todd teruggehaald. Hij speelde in de eerste twee films en verzorgde een voiceover in de derde. In de vierde was hij niet aanwezig, maar nu mag hij zijn rol van begrafenisondernemer dus weer spelen.
La prima cosa bella (2010)
La prima cosa bella, of zoals de Engelse titel luidt, The First Beautiful Thing, volgt de depressieve leraar Bruno en zijn jongere zusje Valeria. Zij zijn naar Italië teruggekomen om op hun moeders sterfbed voor haar te kunnen zorgen. Daar aangekomen herinneren ze zich hoe het leven was toen ze nog bij hun moeder woonden, vol met onzekerheden en tragische maar ook vrolijke gebeurtenissen. La prima cosa bella is de nieuwste film van regisseur Paolo Virzì, en was de Italiaanse inzending voor de 83ste Oscars. Die prijs ging uiteindelijk naar de Deense inzending, In a Better World. Recensent Ty Burr was in zijn recensie voor The Boston Globe kort en bondig in zijn eindoordeel van deze film. "The First Beautiful Thing'' is shameless, and, damn it, I cried anyway.
Mama (2010)
Een verhaal over een complexe relatie tussen een dominerende moeder en haar zwaarlijvige zoon die al veertig is maar nog steeds bij haar woont.