Vannacht is het weer zover: de beruchte Night of Terror. Maar dit jaar is dat geen hele nacht vol films in één grote zaal, door (al dan niet financiële) omstandigheden kon dat niet door gaan. In plaats daarvan is er de Short Night of Terror, oftewel SNoT. Deze vindt plaats in drie zalen tegelijk en bestaat uit twee films. In elke zaal begint de SNoT met The Last House on the Left, een nieuwe versie van de cultklassieker uit 1972, waarna in iedere zaal een andere film volgt. In zaal 4 draait dan Splinter, in zaal 5 Autopsy en in zaal 6 Tokyo Gore Police. Gillende dames kunnen wel ook dit jaar meedingen naar de titel Scream Queen 2009.

Ik heb het nooit zo op het originele The Last House on the Left gehad, een nare nihilistische film waarmee debutant Wes Craven in 1972 berucht mee werd. Deze nieuwe versie verschilt nogal van de oude. Nog steeds worden er twee jonge meisjes door een familie criminelen verkracht en vermoord, waarna de criminelen onwetend bij de ouders van een van de meisjes overnachten tijdens noodweer. Maar deze nieuwe versie ziet er stukken beter uit, de personages zijn beter uitgewerkt, er wordt er over de hele linie beter geacteerd, de ongepaste humor is achterwege gelaten en het is allemaal veel spannender. Een geslaagde remake die eens beter is dan het origineel (Ingmar Bergmans The Virgin Spring, waar de film van Craven weer op gebaseerd was, buiten beschouwing gelaten).
[rating 3.5]

Splinter is waarschijnlijk de beste van de drie films die in verschillende zalen volgen op Last House…. Niet echt heel origineel, maar de uitvoering is adequaat effectief en het monster is leuk bedacht. Een stel mensen komt vast te zitten in een tankstation en moet een vreemd, dodelijk wezen buitenhouden. Het leuke aan het monster is dat hij mensenlichamen parasiteert en dat daardoor elk lichaam afzonderlijk nog de parasiet kan verspreiden. Het leuke aan de mensen is dat ze redelijk intelligent zijn. Het leuke aan de film is dat deze ondanks het wat voorspelbare verhaal toch aardig spannend, bloederig en soms best grappig is. Een goede keuze voor SNoT.
[rating 3.5]

Autopsy is in vergelijking toch een wat mindere titel, die het meer moet hebben van bloed, gore en cultfiguren als Michael Bowen (“My name is Buck, and I came here to fuck” in Kill Bill, en hij doet ook mee in de eerste film van de avond) en Robert Patrick (De T-1000 in T2), dan van spanning of verhaal. Vijf studenten verongelukken in een verlaten bos, en een is verdacht snel ambulance ter plekke. Al snel blijkt dat het ziekenhuis waar ze naar toe gebracht worden, geen normaal hospitaal is. Spannend wordt het niet echt, maar met alle zieke experimenten en irritante mensen die domme keuzes maken past de film prima bij de (Short) Night of Terror.
[rating 2.5]

Tokyo Gore Police moet het ook vooral van de gore en de effecten hebben, maar die zijn wel van een heel andere orde. Regisseur Yoshihiro Nishimura was eerder verantwoordelijk voor de bloedfonteinen van Machine Girl, die vorig jaar op het festival draaide. Deze film is nog absurder, viezer en bloederiger dan die film. Tokyo Gore Police duurt mij te lang en de toon kwam op mij te serieus over, om alle vieze rariteiten als zoete koek te slikken. Maar met o.a. vrouwenbenen die vervangen worden door een krokodillenbek, een geweer als héél letterlijk fallussymbool en een geweer dat vuisten schiet is het een uitstekende film voor de SNoT. Hoogtepunten zijn ongetwijfeld de bizarre reclames die af en toe het krankzinnige verhaal over een speciale politieagente (de martelster uit Audition) onderbreken. Koop nu mesjes om in je pols te snijden! Hip vormgegeven en in leuke kleuren, zo prijzen een stel giechelende meisjes de mesjes aan. Executeer met de hele familie via de televisie de crimineel die iedereen een trauma bezorgde! En dat zijn er slechts twee…
[rating 2.5]