Negen jaar geleden namen we afscheid van het geliefde film- en boekpersonage Bridget Jones, al blijkt nu dat dit slechts tijdelijk was. De verfilming van het eerste boek van de Britse auteur Helen Fielding dateert alweer uit 2001. Intussen zijn de wereld en het leven van de naar liefde hunkerende en charmant onhandige televisieproducente rigoureus veranderd.

Nadat Bridget dankbaar het moederschap in ontvangst nam, kleurde haar leven grauwer. Mark Darcy, toch wel Bridgets grote liefde, verloor het leven tijdens werkzaamheden in Afrika. Hij laat in Bridget een alleenstaande moeder van twee kinderen achter die zowel haar liefdesleven als haar carrière op pauze heeft gezet. Hoofdrolspeler Renée Zellweger, tegenspeler Chiwetel Ejiofor en regisseur Michael Morris deden onze hoofdstad aan om de vierde Bridget Jones te promoten. FilmTotaal ging met ze in gesprek.

Het is even geleden dat je Bridget speelde, moest je weer in het personage komen?

Renée: "het is elke keer weer een ontdekkingsproces, omdat je erachter probeert te komen waar ze nu weer staat in het leven. Ook al werpt het leven haar van alles toe, het is ook prettig te weten dat ze ook weer niet zo veel veranderd is. Ik ervaar nog steeds het diepste wezen van Bridget. Ze is ook nu nog steeds optimistisch en charmant en haar zelfrelativerende humor is onverwoestbaar. Mensen herkennen zichzelf in haar slordige en chaotische aard. Dat geeft veel inspiratie. Ze is wel wat meer weloverwogen geworden, omdat de uitkomst van haar beslissingen nu niet meer alleen haarzelf aangaan. Ik vind dat Michael het geweldig heeft aangepakt door in toon en stijl ook de meer sombere momenten in Bridgets leven aan te snijden. Dat is ook nodig, want anders was het niet realistisch geweest."

Michael, je stapt toch in een zeer geliefde wereld. Voelde je enige druk?

Michael: "Het is bijna vierentwintig jaar na de eerste film en opeens maken we weer een nieuw deel. Dat is best intens, maar je moet daar maar niet al te veel bij stilstaan. Ik had het grote voordeel dat Helen en Renée het personage al helemaal gevormd hadden. Ik kende Bridget en had al voor we begonnen het idee dat ik haar begreep. Tegelijkertijd was dit een film die ik dolgraag wilde maken, ook als ik Bridget nog niet had gekend. Dit dubbele gevoel geldt ook voor het maken van een romantische komedie die tevens draait om verlies en rouw. Het was geweldig om dit te ontdekken, ook omdat het gaat om zaken waar we simpelweg niet aan kunnen ontsnappen. Dat geldt ook voor Bridget. Hoe pakt zij dit aan met al haar chaotische energie? Door hieraan vast te houden kon ik de druk weerstaan."

Chiwetel, jij speelt de geordende en gedisciplineerde leraar van de school waar Bridgets kinderen Billy en Mabel naartoe gaan. Wat was het leukst om te spelen?

Chiwetel: "Ik had veel buitenscènes en feestjes. Het was geweldig om met iedereen kennis te maken. De sfeer was heel ontspannen en er werd veel gegrapt. De eerste scène die ik draaide was buiten bij Hampstead Heat, wanneer Bridget en haar kids vast komen te zitten in een boom. Het was een mooie dag op een geweldige locatie. Later in de film zitten we juist weer in het adembenemend merengebied compleet met een hele schoolklas. Dat gaf een hele bijzondere dynamiek. Dat sluit naadloos aan op wie Bridget in wezen is. Tot slot was er nog het liedje dat Billy zong en waarbij ik hem op de piano mocht begeleiden."

Michael: "Mag ik nog even opmerken dat Chiwetel hiervoor piano heeft leren spelen?"

Chiwetel: "Het was ook wel wat intimiderend om in zo'n geliefde wereld te stappen. Maar Renée en Michael stelden me echt op mijn gemak."

Er is in het leven van Bridget veel gebeurd in bijna vijfentwintig jaar, geldt dat ook voor jou persoonlijk?

Renée: "We ontdekten Bridget vijfentwintig jaar geleden, maar zijn met haar mee veranderd. Dat is denk ik ook waarom mensen zich met haar kunnen blijven identificeren. We volgen dit personage bijna in real time. Elk hoofdstuk van de Bridget Jones-reeks vertegenwoordigt een verandering in de maatschappij. En voor mezelf is er ook zo veel veranderd. Ik lijkt wel vijftig personen verwijderd van wie ik destijds was. Mijn perspectief is verbreed en hopelijk ben ik ook wat verstandiger geworden. Tegelijkertijd ploeter ik ook voort naar het volgende hoofdstuk."

Je neemt ook best grote pauzes tussen je projecten.

Renée: "Ik heb heel bewust een stap teruggenomen vanaf het midden van de jaren nul van deze eeuw. Maar deze laatste pauze had andere aanleidingen. Ik was druk met mijn eigen productiemaatschappij, covid kwam tussendoor, evenals twee stakingen in Hollywood. Tussendoor heb ik nog wel gewoon gewerkt. Dat zijn de omstandigheden van het leven."

Het is duidelijk dat Renée weer in de schoenen van Bridget zou stappen, maar wat was de reden achter de keuze voor Chiwetel als de leraar Walliker?

Michael: "Dat is de kracht van de wereld van Bridget Jones. Dit was 's werelds kortste castingbrainstorm. Ik vroeg me af wie ik het liefst in de rol van Walliker zou willen zien. Ik had naar de castingdirectors kunnen gaan en een lijstje van honderd acteurs kunnen laten samenstellen, maar ik zag meteen Chiwetel voor me. We planden een meeting en zo geschiedde. Maar om er wat dieper op in te gaan: de eerste films schepten een verwachting voor Bridgets tegenspelers. Chiwetel brengt een soort ernst en gewicht mee. Ik vond het belangrijk dat Walliker een volwassen man was die heel zeker is van de wereld om zich heen. Dit personage is heel zelfverzekerd en zelfs rigide met zijn fluitje waarmee hij de kinderen dirigeert. Hij gelooft helemaal niet in zaken als de menselijke ziel of het mysterie, maar uiteindelijk wordt ook hij door de romantiek overvallen waardoor hij al deze zaken wel toelaat."

En hoe ging dat bij Leo Woodall, die Bridgets veel jongere vriendje speelt?

Michael: "Geloof het of niet, maar we hadden hem al gecast voordat de serie One Day uitkwam. Ik kende hem vooral van zijn rol in The White Lotus, waar hij echt opviel. Leo maakte enorme indruk op de rest van de cast."

Deze vierde film is meer dan ooit ook een lofzang op vriendschap, zoals de band tussen Bridget en voormalig baas en ex-geliefde Daniel Cleaver gespeeld door Hugh Grant.

Renée: "Dat was onvermijdelijk, want ook daar zijn we een kwart eeuw verder. Net als bij liefdesrelaties hebben ook vriendschappen zich ontwikkeld. We kennen deze personages door en door. Wanneer we ze na al die tijd weer zien, voelen we warmte en vertrouwelijkheid. Ik vind het prachtig hoe de relatie tussen Bridget en Daniel zich ontwikkeld heeft. Daniel is de meest onwaarschijnlijke persoon om juist in beeld te blijven."

Tot slot: welke eigenschapen in Renée lijken het meest op die van Bridget?

Chiwetel: "Haar vriendelijkheid. Het klinkt misschien afgezaagd, maar het is wel enorm waar. Renée is net als Bridget een en al vriendelijkheid. Dat is de kern van haar persoonlijkheid. Mensen slaan aan op haar optimisme. Natuurlijk houdt iedereen van het personage Bridget Jones, maar Renée zet hierbij wel de toon. Dat heeft ook zijn weerslag op hoe iedereen samenwerkte bij deze film."

Michael: "Ik kan dat beamen. Ik werd echt blij van het werken aan de film door Renées ongekende positivisme. En dit ondanks de zware thematiek. Renée heeft ook echt veel tijd doorgebracht met de jonge acteurs die haar kinderen spelen. Mila, die de rol van Mabel speelt, had nog nooit een filmrol gehad. En Casper, die zoon Billy vertolkt, is een hele goede jonge acteur. We komen altijd tijd tekort in de voorbereiding, maar Renée ging gelijk de verbinding aan met de twee jonge acteurs. Het voelde echt alsof ze familie waren."

Lees ook onze recensie van Bridget Jones: Mad About the Boy en ons interview met Leo Woodall.