Meer dan een decennium was Downey Jr. het gezicht van Tony Stark in het MCU. Daarbuiten had hij weinig stappen ondernomen voor meer afwijkende en dramatische rollen, totdat Oppenheimer op zijn pad kwam.

Zijn minder geslaagde rol in Dolittle (2020) overtuigde hem ervan om zichzelf serieuzer als acteur te nemen. Dit leidde hem rechtstreeks in de armen van Christopher Nolan en Oppenheimer.

Vliegenpoep in peper
Het feit dat hij nu zijn populaire superheldenrol vaarwel moest zeggen, was juist iets dat hem overtuigde ja te zeggen tegen de rol. De vergelijking over hoe hij zijn weg vond binnen zijn rol, is op zijn minst bijzonder.

Zo zei hij over zijn rol: "Ik wist dat het spelen van Strauss in Oppenheimer, zou zijn als het zoeken naar vliegenpoep in peper. Dat het uiterst veeleisend zou zijn. Maar eigenlijk voelde het bevrijdend, omdat het me dwong buiten mijn normale vaardigheden te denken en te handelen."

Kers op taart
Voor de rol kon Downey Jr. namelijk niet grootst spelen, noch kon hij steunen op zijn natuurlijke charisma om het personage volledig te belichamen.


Toch zorgde zijn vertolking van Strauss voor de kers op de taart van zijn carrière toen hij de Oscar mocht ontvangen voor beste mannelijke bijrol.