Het is een mooie film, en ik heb me er zeker mee vermaakt, maar we hoeven er ook niet meer van te maken dan het is. Een simpel verhaal over een kortstondige vriendschap tussen een man met veel levenservaring en een jong veulen in een voor hun vreemde en eenzame omgeving. En dit dan uitgewerkt in 102 (vermakelijke) minuten.
Van mij had de film ook 5 minuten eerder mogen stoppen bij de eerste afscheid. Ik vond dat realistischer dan het echte, bijna Hollywoodiaanse, afscheid.
Shiiiit, ik hoorde echt mensen zwaar enthousiast over deze film praten. Op veel sites en tijdschriften een hoge cijfer. Dus ik moest hem zien, helaas had ik hem al is eerder op Canvas gemis. Maar gisteren moest ik hem zien.....en tsjaa, hij is overrated.
Er is helemaal geen doel in het film. Er wordt alleen maar steeds over dingen geluld die er niet aan toe doen. Het lijkt wel alsof ik naar een riality show zit te kijken. Nee, deze film is beslist niet my cup of tea. Misschien vinden andere hem leuk, maar mensen die van een film echt iets verwachten kunnen hem maar beter links laten liggen.
Ik analyseer, ik merk op, ik concludeer. En net zoals elke conclusie hoeft die niet juist te zijn, maar ik weet dat ik er in dit geval wel verdomd dichtbij zit. Waarom? Omdat dit geen standaardfilm is die het grote publiek leuk vind denk ik. Waarom niet?
-Hij is relatief traag
-Er is geen echt doel, je kijkt naar een momentopname
-Het is een drama noch een komedie noch een tragikomedie noch een ander genre-stempel
En alsof jouw argumenten zo briljant zijn. Ergo, je draagt ze niet eens aan "overrated, outdated" . Why?! Ik lees nergens een beredening. Dus geef ze eerst maar eens voordat je roept dat ik niet beredeneer. Ik doe in elk geval (bij deze) een poging.
Nee. Dat wat ik verkondigde is geen mening. Je leest schijnbaar vaststaande feiten als een mening, en het is volslagen onduidelijk (ook voor de rest hier) wat je probleem ermee is.
Juist jouw gebral, dat LIT "niet voor iedereen geschikt" zou zijn is maar een mening, en een slecht onderbouwde ook nog. Volkomen uit de lucht gegrepen veronderstelling, alsof jij weet wat 'geschikt' is voor de kijkers. Dat maken die kijkers zelf wel uit.
Gasten, rustig aan allemaal. Ik vind het ook irritant dat mensen hier zonder beredenering lopen roepen dat het een saaie film was terwijl het mijn favoriete film aller tijden is. Het enige wat dit mij verteld is dat deze mensen niet mijn smaak in films hebben. Dan hoeven we niet neerbuigend te gaan doen.
Deze film kijk je met je gevoel. Ik snap best dat sommige mensen dit gevoel niet krijgen het is ook erg subtiel allemaal. IK hou daar van, maar ken genoeg mensen die hier absoluut niet van gediend zijn.
Zeker als er overal staat dat het een komedie is dan krijg je gewoon mensen die verbaasd zijn dat wij er zo lyrisch over zijn.........
De film typeert twee mensen die spijt hebben dat ze hun vrijheid hebben opgegeven voor het huwelijk, dat voor hun het ultieme paradijs was.
NB Vrijheid Blijheid.
Een midlife crisis is niets nieuws zo dus ook niet echt vernieuwend of geniaal.
Gewoon een allerdaagse gegeven dat ze niet de enige zijn en gewoon nog niet durven de knoop door te hakken.
Deze film toont gewoon tot vervelens toe over het blijven hangen in het verleden van beide hoofdpersonages.
Zo meneer lulligvoorje het is echt lullig voor je maar dit is het nu eenmaal dat een ieder zijn eigen mening mag uiten, over en sluiten.
Het is en blijft voor mij een film dat gewoon overrated en outdated is.
Gisteravond heb ik de film gezien, ondanks dat ik altijd had verwacht dit soort films maar één keer te hoeven zien.
Het is een prachtige film met een ziel. De film is grappig, ontroerend en de slotscene heeft me letterlijk tot huilen geroerd.
Hoe prachtig was het toen Bob zijn chauffeur de auto tot stilstand liet brengen en Charlotte opzoekt. Hij fluistert haar iets toe, en we horen absoluut niet wat. We horen Charlotte wel "oke" zeggen, maar wat ze zeggen..dat is van hen. Dan omhelzen ze elkaar terwijl al die mensen om hen heenlopen, zich niet bewust van één van de verhalen in hun stad die daar tot een einde komt en misschien..misschien ooit op een andere plek een vervolg vind. Dat is iets wat noch de personages, noch de kijker weet. Absoluut prachtig!
Ik vond de film als een jaren '70 film aandoen... zoiets als The Conversation of Taxi Driver... maar dan wat minder goed... een hoop mensen hier zijn geraakt door deze film, maar ik kan (helaas?) niet tot ze toevoegen. Ik vond het wel grappig gedaan dat Japan/Tokio van een Alcatraz-gevangenis veranderde in een verloren paradijs, waar de hoofdpersonages als Adam en Eva van moesten vertrekken enzo... maar dat was het wel zo beetje:} ..misschien had ik te hoge verwachtingen voor deze film. [rating 3.5]
Voor de tweede keer gekeken, met al dit commentaar in mijn achterhoofd, maar.. wat een supermooie film was het weer! Of het nou overrated is of niet, of je nou verhevener bent als je het 'begrijpt', of juist als je tegen de algemene mening ingaat; ik voel gewoon wat ik voel, leefde totaal mee met de twee hoofdpersonen, en werd behoorlijk geraakt. Ze mogen wel meer van dit soort films maken..
Normaal gesproken zou ik nooit gaan voor dit soort films. Niet dat ik niet van onderhoudende, intelligente films houd, maar deze is wel erg traag... Maar boven mijn verwachting, geniaal. Alles klopte, het verhaal is meeslepend, je leeft echt mee met de personages. Ook al heb je, net zoals ik, nooit in deze situatie gezeten.
Ik was erg verrast door Bill Murray, omdat ik hem alleen kende uit onnozele comedy's. En het was de eerste keer dat ik in contact kwam met Scarlett..
Ik heb "a beatifull mind" niet gezien, maar volgens mij zit er wel een verschil tussen. Deze film is meer in de trant van "before sunset", "before sunrise", " 25th hour", "L'ombre du train" etc.
Maargoed, als je dus best slim bent dat heb ik maar 1 ander idee waarom je de film niet goed vind: je houd van het genre, of je houd er niet van.
@lulligvoorje: ik denk dat er wordt gedoeld op het feit dat de film een momentopname is uit het leven.
Want wat je zegt klopt wel. De film heeft een goed begin en een even goed einde.
Tokio is trouwens de ideale filmlocatie voor een film als deze.
Als je dit 'een saaie film' durft te noemen, dan is je eigen leven een stuk saaier, vrees ik.
Er zit overigens maar 1 track van Air in de hele film, Meninho. De muziek die je zo mooi vindt is van Kevin Shields, Brian Reitzell & Roger Manning Jr. Verder is 'Girls' van Death In Vegas werkelijk subliem gekozen.
Dit meesterwerk moet je met een hoofdtelefoon op in het donker, en helemaal in je uppie, bekijken.
Voor de een is het een saaie film, de ander vind hem fantastisch.
Maar waarom is hij saai? De reden daarvoor is dat de film geen verhaal bevat zoals PotC, Lotr, Ober, Zwartboek etc. Nee, dit is een film vanuit het hart. Er is geen doel of wat dan ook..het gaat gewoon over twee mensen die elkaar ontmoetten en daar is inderdaad eigenlijk geen donder aan.
Echter, er zijn mensen (zoals ik) die het fantastisch vinden. Het is prachtig in beeld gebracht, er zijn dingen in om over na te denken en juist dat doelloze is wel eens lekker.
Films zijn nu eenmaal niet voor alle mensen. Net zoals in boeken en opleidingen zijn er ook in films meerde niveau's. En dat betekent niet dat mensen direct dom zijn, maar wel dat je voor bepaalde films een bepaalde algemene ontwikkeling of kennis moet hebben om die film naar waarde te kunnen schatten. Dit is 1 van die films.
Ik wil hiermee trouwens niet zeggen dat mensen direct dom zijn ofzoiets, maar zoals mijn mentor het ooit zei: Ik wil wel advocaat worden, maar ik kan het gewoon niet...ik zit gewoon qau kennis en algemene ontwikkelingen aan de grens. En dat is helemaal niet erg, want zo ben ik.
Een werkelijk geniale film. Je leeft je helemaal in de levens van de twee hoofdrol speleres en voelt jezelf ook opgeslokt worden in de metropool Tokyo. Prachtig gefilmd met muziek van air die precies bij het dromerige verhaal past. het acteerwerk is subliem, de cinematografie ook. Geen makkelijk kijkende film voor velen maar als je in een beetje melancholische bui bent en met name als je vaak alleen bent in het buitenland of worstelt met de zin van het leven is deze film die je heel bekend moet doen voorkomen. 1 van mijn favorieten, hulde aan de makers. Echter deze film is dus niet voor iedereen. Hoewel Murray zeker zijn grappige moimenten heeft, is het hier wat melancholisch en zwaarmoedig. daar moet je tegen kunnen of voor in de mood zijn.
De soundtrack alleen al is geld waard!
Waarschijnlijk pas boeiend als je zelf een keer iets soortgelijks, een vergelijkbare situatie of een onmogelijke liefde of bevlieging als dat hebt ervaren. Ik heb me geen moment verveeld. Verbaasde me van moment tot moment over de onvoorspelbare wendingen en formidabele (en passende) muziekkeuze.
Ook erg goed gecast. Hadden geen andere acteurs moeten zijn. Perfecte film. Leuk einde ook nog.
Overigens al erg lang geleden dat ik hem zag. Nu pas op DVD ofzo?
Wel, als dit je genre is dan zou je dit juist een goede film moeten vinden. Maar dit genre vereist ook een bepaalde "mood". Het is geen genre met een doel, het is een genre over het leven, en door de manier van filmen moet je daar maar net behoefte aan hebben.
Ik heb het probleem zelf ook, dit soort films kan ik alleen kijken als ik er echt zin in heb anders zit ik me bij voorbaat al kapot te vervelen.
Maar, ieder zijn mening zoals al wordt besproken boven het bericht. Maar een mening kan ook op een iets mindere groffe manier worden gegeven .
Ieder zijn mening, en meningen is 1 van die dingen waar je niet over kunt discusseren.
En dan kieper ik een hele vrachtwagen met rotsen over je heen ;)
Nee serieus nu, ik vind het jammer dat je deze film niet "voelt", want deze film kijk je niet, die VOEL je. Dit is dan ook niet een film van 12 in een dozijn.
Juist hierdoor is de contrast tussen wel of geen goede film heel groot. Er zijn ook al zoveel discussies geweest tussen voor- en tegenstanders over deze film, echt ongelofelijk (kijk maar op IMDb) maar wel zeer interessant. :P
Ik vind het in ieder geval een GEWELDIGE film :W [rating 5]
Stok
Het is een mooie film, en ik heb me er zeker mee vermaakt, maar we hoeven er ook niet meer van te maken dan het is. Een simpel verhaal over een kortstondige vriendschap tussen een man met veel levenservaring en een jong veulen in een voor hun vreemde en eenzame omgeving. En dit dan uitgewerkt in 102 (vermakelijke) minuten.
Van mij had de film ook 5 minuten eerder mogen stoppen bij de eerste afscheid. Ik vond dat realistischer dan het echte, bijna Hollywoodiaanse, afscheid.
[rating 4]
vash
Shiiiit, ik hoorde echt mensen zwaar enthousiast over deze film praten. Op veel sites en tijdschriften een hoge cijfer. Dus ik moest hem zien, helaas had ik hem al is eerder op Canvas gemis. Maar gisteren moest ik hem zien.....en tsjaa, hij is overrated.
Er is helemaal geen doel in het film. Er wordt alleen maar steeds over dingen geluld die er niet aan toe doen. Het lijkt wel alsof ik naar een riality show zit te kijken. Nee, deze film is beslist niet my cup of tea. Misschien vinden andere hem leuk, maar mensen die van een film echt iets verwachten kunnen hem maar beter links laten liggen.
Deweb
Ik analyseer, ik merk op, ik concludeer. En net zoals elke conclusie hoeft die niet juist te zijn, maar ik weet dat ik er in dit geval wel verdomd dichtbij zit. Waarom? Omdat dit geen standaardfilm is die het grote publiek leuk vind denk ik. Waarom niet?
-Hij is relatief traag
-Er is geen echt doel, je kijkt naar een momentopname
-Het is een drama noch een komedie noch een tragikomedie noch een ander genre-stempel
En alsof jouw argumenten zo briljant zijn. Ergo, je draagt ze niet eens aan "overrated, outdated" . Why?! Ik lees nergens een beredening. Dus geef ze eerst maar eens voordat je roept dat ik niet beredeneer. Ik doe in elk geval (bij deze) een poging.
lulligvoorje
Nee. Dat wat ik verkondigde is geen mening. Je leest schijnbaar vaststaande feiten als een mening, en het is volslagen onduidelijk (ook voor de rest hier) wat je probleem ermee is.
Juist jouw gebral, dat LIT "niet voor iedereen geschikt" zou zijn is maar een mening, en een slecht onderbouwde ook nog. Volkomen uit de lucht gegrepen veronderstelling, alsof jij weet wat 'geschikt' is voor de kijkers. Dat maken die kijkers zelf wel uit.
Nietzsche
Deze film kijk je met je gevoel. Ik snap best dat sommige mensen dit gevoel niet krijgen het is ook erg subtiel allemaal. IK hou daar van, maar ken genoeg mensen die hier absoluut niet van gediend zijn.
Zeker als er overal staat dat het een komedie is dan krijg je gewoon mensen die verbaasd zijn dat wij er zo lyrisch over zijn.........
Filmp@ssie
De film typeert twee mensen die spijt hebben dat ze hun vrijheid hebben opgegeven voor het huwelijk, dat voor hun het ultieme paradijs was.
NB Vrijheid Blijheid.
Een midlife crisis is niets nieuws zo dus ook niet echt vernieuwend of geniaal.
Gewoon een allerdaagse gegeven dat ze niet de enige zijn en gewoon nog niet durven de knoop door te hakken.
Deze film toont gewoon tot vervelens toe over het blijven hangen in het verleden van beide hoofdpersonages.
Zo meneer lulligvoorje het is echt lullig voor je maar dit is het nu eenmaal dat een ieder zijn eigen mening mag uiten, over en sluiten.
Het is en blijft voor mij een film dat gewoon overrated en outdated is.
Deweb
Gisteravond heb ik de film gezien, ondanks dat ik altijd had verwacht dit soort films maar één keer te hoeven zien.
Het is een prachtige film met een ziel. De film is grappig, ontroerend en de slotscene heeft me letterlijk tot huilen geroerd.
Hoe prachtig was het toen Bob zijn chauffeur de auto tot stilstand liet brengen en Charlotte opzoekt. Hij fluistert haar iets toe, en we horen absoluut niet wat. We horen Charlotte wel "oke" zeggen, maar wat ze zeggen..dat is van hen. Dan omhelzen ze elkaar terwijl al die mensen om hen heenlopen, zich niet bewust van één van de verhalen in hun stad die daar tot een einde komt en misschien..misschien ooit op een andere plek een vervolg vind. Dat is iets wat noch de personages, noch de kijker weet. Absoluut prachtig!
Filmwolfje
Ik vond de film als een jaren '70 film aandoen... zoiets als The Conversation of Taxi Driver... maar dan wat minder goed... een hoop mensen hier zijn geraakt door deze film, maar ik kan (helaas?) niet tot ze toevoegen. Ik vond het wel grappig gedaan dat Japan/Tokio van een Alcatraz-gevangenis veranderde in een verloren paradijs, waar de hoofdpersonages als Adam en Eva van moesten vertrekken enzo... maar dat was het wel zo beetje:} ..misschien had ik te hoge verwachtingen voor deze film. [rating 3.5]
hettar
Voor de tweede keer gekeken, met al dit commentaar in mijn achterhoofd, maar.. wat een supermooie film was het weer! Of het nou overrated is of niet, of je nou verhevener bent als je het 'begrijpt', of juist als je tegen de algemene mening ingaat; ik voel gewoon wat ik voel, leefde totaal mee met de twee hoofdpersonen, en werd behoorlijk geraakt. Ze mogen wel meer van dit soort films maken..
palpower
Normaal gesproken zou ik nooit gaan voor dit soort films. Niet dat ik niet van onderhoudende, intelligente films houd, maar deze is wel erg traag... Maar boven mijn verwachting, geniaal. Alles klopte, het verhaal is meeslepend, je leeft echt mee met de personages. Ook al heb je, net zoals ik, nooit in deze situatie gezeten.
Ik was erg verrast door Bill Murray, omdat ik hem alleen kende uit onnozele comedy's. En het was de eerste keer dat ik in contact kwam met Scarlett..
Ik werd meteen verliefd...:} :Y :W
Deweb
Ik heb "a beatifull mind" niet gezien, maar volgens mij zit er wel een verschil tussen. Deze film is meer in de trant van "before sunset", "before sunrise", " 25th hour", "L'ombre du train" etc.
Maargoed, als je dus best slim bent dat heb ik maar 1 ander idee waarom je de film niet goed vind: je houd van het genre, of je houd er niet van.
@lulligvoorje: ik denk dat er wordt gedoeld op het feit dat de film een momentopname is uit het leven.
Want wat je zegt klopt wel. De film heeft een goed begin en een even goed einde.
Tokio is trouwens de ideale filmlocatie voor een film als deze.
lulligvoorje
Als je dit 'een saaie film' durft te noemen, dan is je eigen leven een stuk saaier, vrees ik.
Er zit overigens maar 1 track van Air in de hele film, Meninho. De muziek die je zo mooi vindt is van Kevin Shields, Brian Reitzell & Roger Manning Jr. Verder is 'Girls' van Death In Vegas werkelijk subliem gekozen.
Dit meesterwerk moet je met een hoofdtelefoon op in het donker, en helemaal in je uppie, bekijken.
Deweb
Voor de een is het een saaie film, de ander vind hem fantastisch.
Maar waarom is hij saai? De reden daarvoor is dat de film geen verhaal bevat zoals PotC, Lotr, Ober, Zwartboek etc. Nee, dit is een film vanuit het hart. Er is geen doel of wat dan ook..het gaat gewoon over twee mensen die elkaar ontmoetten en daar is inderdaad eigenlijk geen donder aan.
Echter, er zijn mensen (zoals ik) die het fantastisch vinden. Het is prachtig in beeld gebracht, er zijn dingen in om over na te denken en juist dat doelloze is wel eens lekker.
Films zijn nu eenmaal niet voor alle mensen. Net zoals in boeken en opleidingen zijn er ook in films meerde niveau's. En dat betekent niet dat mensen direct dom zijn, maar wel dat je voor bepaalde films een bepaalde algemene ontwikkeling of kennis moet hebben om die film naar waarde te kunnen schatten. Dit is 1 van die films.
Ik wil hiermee trouwens niet zeggen dat mensen direct dom zijn ofzoiets, maar zoals mijn mentor het ooit zei: Ik wil wel advocaat worden, maar ik kan het gewoon niet...ik zit gewoon qau kennis en algemene ontwikkelingen aan de grens. En dat is helemaal niet erg, want zo ben ik.
Meninho
Een werkelijk geniale film. Je leeft je helemaal in de levens van de twee hoofdrol speleres en voelt jezelf ook opgeslokt worden in de metropool Tokyo. Prachtig gefilmd met muziek van air die precies bij het dromerige verhaal past. het acteerwerk is subliem, de cinematografie ook. Geen makkelijk kijkende film voor velen maar als je in een beetje melancholische bui bent en met name als je vaak alleen bent in het buitenland of worstelt met de zin van het leven is deze film die je heel bekend moet doen voorkomen. 1 van mijn favorieten, hulde aan de makers. Echter deze film is dus niet voor iedereen. Hoewel Murray zeker zijn grappige moimenten heeft, is het hier wat melancholisch en zwaarmoedig. daar moet je tegen kunnen of voor in de mood zijn.
lulligvoorje
De soundtrack alleen al is geld waard!
Waarschijnlijk pas boeiend als je zelf een keer iets soortgelijks, een vergelijkbare situatie of een onmogelijke liefde of bevlieging als dat hebt ervaren. Ik heb me geen moment verveeld. Verbaasde me van moment tot moment over de onvoorspelbare wendingen en formidabele (en passende) muziekkeuze.
Ook erg goed gecast. Hadden geen andere acteurs moeten zijn. Perfecte film. Leuk einde ook nog.
Overigens al erg lang geleden dat ik hem zag. Nu pas op DVD ofzo?
Deweb
Wel, als dit je genre is dan zou je dit juist een goede film moeten vinden. Maar dit genre vereist ook een bepaalde "mood". Het is geen genre met een doel, het is een genre over het leven, en door de manier van filmen moet je daar maar net behoefte aan hebben.
.
Ik heb het probleem zelf ook, dit soort films kan ik alleen kijken als ik er echt zin in heb anders zit ik me bij voorbaat al kapot te vervelen.
Maar, ieder zijn mening zoals al wordt besproken boven het bericht. Maar een mening kan ook op een iets mindere groffe manier worden gegeven
Ieder zijn mening, en meningen is 1 van die dingen waar je niet over kunt discusseren.
Nietzsche
Nee serieus nu, ik vind het jammer dat je deze film niet "voelt", want deze film kijk je niet, die VOEL je. Dit is dan ook niet een film van 12 in een dozijn.
Juist hierdoor is de contrast tussen wel of geen goede film heel groot. Er zijn ook al zoveel discussies geweest tussen voor- en tegenstanders over deze film, echt ongelofelijk
Ik vind het in ieder geval een GEWELDIGE film :W [rating 5]