Teleurstellend, deze film.
Ik vind Vietnamfilms vaak erg boeiend maar deze stelt op veel vlakken echt zwaar teleur.
1.
Ten eerste zijn de personages in de film meer typetjes dan karakters. Vrij 1-dimensionaal. Je hebt de extreem domme enthousiaste soldaat die niet slecht is maar gewoon te dom is te begrijpen dat wat hij doet niet goed. De laffe meeloper die bezwijkt onder groepsdruk. De bad guy leider en natuurlijk zijn nog slechtere en kwaadaardige rechterhand die alles wat met geweld te maken heeft heerlijk vind. En dan tot slot natuurlijk de held, de goede gelovige man die als enige nee durft te zeggen.
2.
Daarnaast is de film doordrenkt van Moraal, met een héle grote M. De goede is goed en de slechte zijn slecht.Wat gebeurt is vreselijk en dat moeten we in alles zien, geen plaats voor nuance.
3.
Het acteerwerk is vrij belabbed. Sean Penn is niet de minste, maar dit gaat nergens over. John Reilly is ook belabberd en Fox is dan nog wel redelijk.
4.
Het staat zó vol van cliche's over vietnam en de oorlog... Dat zie je vooral duidelijk in het begin wanneer de situatie daar geschetst wordt, daarna zie je het voornamelijk in de cliche personages en daarnaast is er ook een scene waarin het wel heel erg is. De zwarte hasjrokende soldaat Brown (Je ziet in de film maar 1 soldaat hasj roken en dat is dan ook weer een zwarte en het spelen dat ie stoned is, is werkelijk heel erg nep gedaan) hoeft nog maar 30 dagen en geniet al van het vooruitzicht, maar net wanneer ie hier al intens van aan het genieten is worden ze plots aangevallen en... hoe toevallig, alleen hij wordt geraakt. Och och, wat een leed, en ook zo onverwachts, net de jongen die al bijna naar huis mocht.
4.
De soundtrack overheerst zwaar. Ik was vrij verbaasd toen ik op de aftiteling las dat Ennio Morricone hier de muziek voor heeft geschreven. Wat een bagger. Zwaar emotionele stuwende strijkers achter elke dramatische scene geplakt om je gevoelsmatig helemaal mee te sleuren in het leed. Makkelijke trucjes en ze werken op mij vooral averechts. En jezus, wat is dat toch met die panfluit de hele tijd?
5.
Het verhaal is al net zo corny als de rest. Integere jongen tenmidde van ellende en ellendelingen ziet onrecht, doet er wat aan, wordt ontmoedigd en tegengewerkt maar laat zich niet kisten en ziegeviert uiteindelijk alsnog. Waaauw.
Het kan bijna niet Amerikaanser en meer Hollywood zijn. Sowieso is het een erg hollywoodachtige manier van het in beeld brengen van oorlog. Dit heeft niet de rauwe Platoon/Deerhunter/Thin red line/Apocalpyse Now-vibe over zich heen hangen. In het begin had ik meer het gevoel naar een amerikaanse high school serie te kijken die zich toevallig in Vietnam afspeelden. Of naar MASH gone bad ofzo.
Mooi. Ik ben er echt totaal klaar mee nu.
Wanneer deze film op TV komt en er komt nog wat anders dat de moeite waard is, aarzel dan niet.
Is er geen niets anders, waag dan een poging, maar wees gewaarschuwd.
Vond t begin van de film vrij zwak met veel 'voor de hand liggende scenes', maar halverwege begon ie me toch echt te boeien en het einde was ook prima. Wel een beetje erg snel aan het eind maar goed.... Sean Penn speelde absoluut een fantastische rol, heeft me echt geboeid. Michael J Fox deed het voor zijn doen wel goed, maar kan me toch betere acteurs bedenken voor zijn rol....
Michael J Fox doet het verrassend goed in deze serieuze rol, het karakter van Penn staat zoals bijna altijd als een huis en het verhaal dat de film verteld is goed! Een aanrader dus!
JB heeft gelijk w.b.t. het onderschatten van Sean Penn. Bijna alle serieuze rollen die hij heeft gespeeld zijn geweldig. Dat onderschatten is waarschijnlijk te wijtten aan zijn (volgens mij) onsympathieke uitstraling en de misschien niet zulke 'handige' (politieke) uitspraken die hij nog wel eens doet. Hij heeft duidelijk imago-problemen en ligt daardoor nogal slecht in de 'markt'
Mr. Scotch
Teleurstellend, deze film.
Ik vind Vietnamfilms vaak erg boeiend maar deze stelt op veel vlakken echt zwaar teleur.
1.
Ten eerste zijn de personages in de film meer typetjes dan karakters. Vrij 1-dimensionaal. Je hebt de extreem domme enthousiaste soldaat die niet slecht is maar gewoon te dom is te begrijpen dat wat hij doet niet goed. De laffe meeloper die bezwijkt onder groepsdruk. De bad guy leider en natuurlijk zijn nog slechtere en kwaadaardige rechterhand die alles wat met geweld te maken heeft heerlijk vind. En dan tot slot natuurlijk de held, de goede gelovige man die als enige nee durft te zeggen.
2.
Daarnaast is de film doordrenkt van Moraal, met een héle grote M. De goede is goed en de slechte zijn slecht.Wat gebeurt is vreselijk en dat moeten we in alles zien, geen plaats voor nuance.
3.
Het acteerwerk is vrij belabbed. Sean Penn is niet de minste, maar dit gaat nergens over. John Reilly is ook belabberd en Fox is dan nog wel redelijk.
4.
Het staat zó vol van cliche's over vietnam en de oorlog... Dat zie je vooral duidelijk in het begin wanneer de situatie daar geschetst wordt, daarna zie je het voornamelijk in de cliche personages en daarnaast is er ook een scene waarin het wel heel erg is. De zwarte hasjrokende soldaat Brown (Je ziet in de film maar 1 soldaat hasj roken en dat is dan ook weer een zwarte en het spelen dat ie stoned is, is werkelijk heel erg nep gedaan) hoeft nog maar 30 dagen en geniet al van het vooruitzicht, maar net wanneer ie hier al intens van aan het genieten is worden ze plots aangevallen en... hoe toevallig, alleen hij wordt geraakt. Och och, wat een leed, en ook zo onverwachts, net de jongen die al bijna naar huis mocht.
4.
De soundtrack overheerst zwaar. Ik was vrij verbaasd toen ik op de aftiteling las dat Ennio Morricone hier de muziek voor heeft geschreven. Wat een bagger. Zwaar emotionele stuwende strijkers achter elke dramatische scene geplakt om je gevoelsmatig helemaal mee te sleuren in het leed. Makkelijke trucjes en ze werken op mij vooral averechts. En jezus, wat is dat toch met die panfluit de hele tijd?
5.
Het verhaal is al net zo corny als de rest. Integere jongen tenmidde van ellende en ellendelingen ziet onrecht, doet er wat aan, wordt ontmoedigd en tegengewerkt maar laat zich niet kisten en ziegeviert uiteindelijk alsnog. Waaauw.
Het kan bijna niet Amerikaanser en meer Hollywood zijn. Sowieso is het een erg hollywoodachtige manier van het in beeld brengen van oorlog. Dit heeft niet de rauwe Platoon/Deerhunter/Thin red line/Apocalpyse Now-vibe over zich heen hangen. In het begin had ik meer het gevoel naar een amerikaanse high school serie te kijken die zich toevallig in Vietnam afspeelden. Of naar MASH gone bad ofzo.
Mooi. Ik ben er echt totaal klaar mee nu.
Wanneer deze film op TV komt en er komt nog wat anders dat de moeite waard is, aarzel dan niet.
Is er geen niets anders, waag dan een poging, maar wees gewaarschuwd.
swompie
Vond t begin van de film vrij zwak met veel 'voor de hand liggende scenes', maar halverwege begon ie me toch echt te boeien en het einde was ook prima. Wel een beetje erg snel aan het eind maar goed.... Sean Penn speelde absoluut een fantastische rol, heeft me echt geboeid. Michael J Fox deed het voor zijn doen wel goed, maar kan me toch betere acteurs bedenken voor zijn rol....
Pieternel
Michael J Fox doet het verrassend goed in deze serieuze rol, het karakter van Penn staat zoals bijna altijd als een huis en het verhaal dat de film verteld is goed! Een aanrader dus!
JB heeft gelijk w.b.t. het onderschatten van Sean Penn. Bijna alle serieuze rollen die hij heeft gespeeld zijn geweldig. Dat onderschatten is waarschijnlijk te wijtten aan zijn (volgens mij) onsympathieke uitstraling en de misschien niet zulke 'handige' (politieke) uitspraken die hij nog wel eens doet. Hij heeft duidelijk imago-problemen en ligt daardoor nogal slecht in de 'markt'