Christiane F. - Wir Kinder vom Bahnhof Zoo (1981)
At 12 it was Angel Dust. At 13 it was heroin. Then she took to the streets.
At 12 it was Angel Dust. At 13 it was heroin. Then she took to the streets.
Birdarcade
Een ontzettend griezelige film. Een beetje pervers vind ik ook. Ik heb hem ook uit moeten zetten, maar nu, een dag later laat het me niet los.
Zeer aangrijpend, een meidje dat in de film VEERTIEN wordt, kun je het je voorstellen, 14, mijn god. Wat weet zo'n kind nou? Ze wordt ook verschrikkelijk aan haar lot overgelaten. Arm kind, arm kind.
Ik heb het boek in de 80'er jaren ook voor mijn lijst gelezen.
Hoe tragisch het ook is, het heeft ook een stinkende, loerende, aantrekkingskracht op me.
KUT heroine
Sai
Qua uiterlijk is hier helemaal niets mis mee. Het acteerwerk is erg goed, het tijdsbeeld is leuk en de regie adequaat. Jammer dus ook dat dit structureel zo ontzettend zuigt. Het is allemaal verschrikkelijk voorspelbaar ("morgen ga ik afkicken of ik ga dood"), wat waarschijnlijk extra tragiek moet opleveren omdat het allemaal zo 'onontkoombaar' is. Het maakt de film echter alleen maar saaier, en de personages alleen maar leger. Het zijn lege hulzen die toevallig aan de drugs raken en louter daarom interessant zouden moeten zijn. Op warewoensdagavondfilm-wijze doet de film niets met zijn onderwerp, behalve het fetisheren. De film biedt geen nieuwe psychologische inzichten, geen analyse van het probleem en geen verklaringen. Het gaat over een meisje die aan de drugs raakt en dat is zielig. Dat wist ik al. Waar Requiem for a Dream met geweldige audiovisuele middelen een unieke kijkervaring creëert en Trainspotting het probleem van een andere, frisse kant bekijkt blijft dit steken in cliché's en gezamel. Mweh. 6.