Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen. Gods of Egypt is de type film die je al binnen enkele dagen bent vergeten. In deze wanstaltige vertoning staat de zoveelste helden vertelling centraal. Iedereen heeft in het verleden al eens een soortgelijke film gezien en het is een waterdicht feit als ik zeg dat er weinig origineels aan te beleven valt. De makers lijken niet eens hun best te doen om deze film ook maar een beetje te onderscheiden in zijn genre. Inplaats van originaliteit te bieden, zadelen de makers je op met de typische kenmerken van een slechte actiefilm. Alle ingrediënten voor een clichématige blockbuster zijn aanwezig: een romantisch subplot, opgeblazen actiescènes, een dubbele protagonist en ontzettend slechte dialogen. Als de speelduur van Gods of Egypt niet zo tergend lang was, dan had de film wellicht kunnen dienen als een guilty pleasure. Het flinterdunne verhaal wordt echter ontzettend uitgerekt. De mogelijkheden om dit belachelijke verhaal minder serieus te nemen worden niet benut door de makers en dit resulteert al snel in veel langdradig geneuzel. Ik wou dat ik kon zeggen dat hier onbenutte potentie lag voor een goede film, maar verder dan een guilty pleasure van het laagste soort kan ik niet komen.
Petyr Baelish
1.0 / 10