Crimson Peak moet het hebben van visueel spektakel, en daarop is dan ook hoog ingezet. De sets en kostuums zien er uit als om door een ringetje te halen. Maar wat de kracht is van deze film is tegelijk ook zijn zwakte: de film probeert tegelijk een verhaal te vertellen en met beelden te overweldigen, maar in plaats van elkaar te versterken, leiden die twee ingrediënten de aandacht van elkaar af.
Dat komt doordat het verhaal (iets in de geest van Blauwbaard meets Harry Potter meets Charles Dickens) niet al te sterk is, maar wel hinderlijk aanwezig. De sets zijn weliswaar uitzonderlijk complex en rijk , maar het camerawerk en de montage blijven daar mijlenver bij achter. Je zit te kijken naar saaie, voorspelbare shots in een schitterend decor. Het ritme van de montage (die essentieel is in een eng bedoelde film) is verre van opwindend. Horror-muziek hoort een eigen leven te leiden, onder je huid te kruipen en je op het verkeerde been te zetten. Maar het fantasieloze gejengel in Crimson Peaks volgt slaafs de montage en de handeling, en probeert met flauwe clichés het getoonde te illustreren en versterken, wat nogal potsierlijk werkt, omdat de beelden nou juist absoluut geen versterking nodig hebben. Al helemaal niet van lelijk in de computer vervaardigde “spoken”…. de spoken die op glasplaatfoto’s te zien zijn waren nog enger.
Del Toro lijkt moeite te hebben gehad om te kiezen tussen een puur visueel werk á la Peter Greenaway, of een visueel sterke horrorfilm zoals, ik noem maar iets, The Cabin in the Woods. Hij heeft geprobeerd het allebei te doen en voor mij werkt het niet.
Dat ligt niet aan de cast. Ik had de indruk dat de spelers er het beste van probeerden te maken. Toch raakte het spel me nauwelijks en ging ik op de historische onjuistheden zitten letten. Een uitzondering was Jessica Chastain, die zichtbaar in haar element een uiterst akelig vrouwmens neerzet, veel griezeliger dan de plichtmatige schrikeffecten waarmee de film de kijker zo nu en dan wakker tracht te schudden.
De setdressing was kennelijk zo heilig dat de cameramensen op eieren moesten lopen en er zelfs niets vies gemaakt mocht worden. Alles ziet er veel te schoon en netjes uit, terwijl de film in een tijdperk speelt waarin smerigheid alomtegenwoordig was. Dat was prima geweest als de film geen historisch-realistisch verhaal had gehad, maar in deze setting is het storend. Twee mensen wonen vrijwel zonder bedienden in een enorm pand dat bovendien in de modder wegzakt. Maar alles is brandschoon, op de esthetisch vies gemaakte muren na. Als Edith in de kelder (waar je nog een extra dosis smerigheid verwacht) een schokkende ontdekking doet, moet ze volgens het script het vuil van letters vegen, en dat doet ze ook. Alleen is er geen vuil. Het beeld van haar hand, die een perfect schoon decorstuk schoonveegt, is precies het beeld uit deze film dat bij mij blijft hangen.
De slotscéne, waarin het geheel voorgoed ontspoort in een Hamlet-achtig bloedbad, waarin iedereen keer op keer dodelijk gewond raakt maar desalniettemin rond blijft rennen, maakt de film helemaal af, in negatieve zin.
Maar krijgen reviewers altijd hetzelfde exemplaar als wat in de winkel ligt?
Ik snap niet dat het niet achterop vermeld staat en de andere extra's wel... Je kan hem wel kopen, maar blu-rays worden niet geruild (wat begrijpelijk is). Het is vervelend als het er toch niet op staat. Del Toro's commentaren zijn altijd erg goed, zo'n beetje de beste die ik ken.
Eens een leuke film, maar vond hem uiteindelijk niet al te spannend of griezelig. Ook het verhaal zag je beetje van ver aankomen. Toch heb ik genoten van de film met zeer mooie beelden, het kasteeltje, de geesten en de cast (met als hoogtepunt TOm Hiddleston).
Ik had liever iets meer spannend en griezel gehad. Ik denk dat ik de jumpscares, naar mijn mening, op één hand kan tellen. Misschien bijna twee.
T'is eens leuk om te gaan zien, maar voor het verhaal of de horror zou ik het dus zeker niet doen!
Allereerst ben ik absoluut geen fan van 'horror' films, maar toen ik de trailer zag kreeg ik hetzelfde gevoel als dat ik bij bloodborne kreeg en moest ik deze film zien. Ik kan zeggen dat mocht horror niet bij je favorieten zitten, maar je vindt het niet erg om zo nu en dan te schrikken, dan kun je gerust gaan naar deze film.
Oke, eerst mijn cijfer: een 9. Nu de uitleg waarom. Deze negen zal zeker niet voor iedereen begrijpelijk zijn. Dit vooral omdat het verhaal zo af en toe wat voorspelbaar is. Maar waarom dan toch zo'n hoog cijfer? Nou, hierbij komt mijn mening over wat ik leuk vind om de hoek kijken. De belangrijkste factoren voor de 9 zijn de graphics en het oog voor detail. De geesten zien er werkelijkwaar fantastisch uit. Had iedere film maar zulk een mooie manier om geesten weer te geven. Ze zijn echt prachtig. En dat is ook meteen mjn tweede motief, detail. Alles, maar dan ook echt alles is tot in de puntjes uitgewerkt. De manier van filmen, het huis, de geesten, zelfs de truukjes die ze gebruiken (ik zal niets verklappen) zijn ontzettend goed doordacht.
Mocht je jezelf herkenen in de pluspunten die ik heb gegeven, ga dan zeker naar deze film. Mocht je namelijk niet opgewonden raken van detail en graphics, dan kun je deze film misschien overslaan, want nogmaals, voor het verhaal is het niet oscar waardig. Veel plezier!
Mr. Hulot
Dat komt doordat het verhaal (iets in de geest van Blauwbaard meets Harry Potter meets Charles Dickens) niet al te sterk is, maar wel hinderlijk aanwezig. De sets zijn weliswaar uitzonderlijk complex en rijk , maar het camerawerk en de montage blijven daar mijlenver bij achter. Je zit te kijken naar saaie, voorspelbare shots in een schitterend decor. Het ritme van de montage (die essentieel is in een eng bedoelde film) is verre van opwindend. Horror-muziek hoort een eigen leven te leiden, onder je huid te kruipen en je op het verkeerde been te zetten. Maar het fantasieloze gejengel in Crimson Peaks volgt slaafs de montage en de handeling, en probeert met flauwe clichés het getoonde te illustreren en versterken, wat nogal potsierlijk werkt, omdat de beelden nou juist absoluut geen versterking nodig hebben. Al helemaal niet van lelijk in de computer vervaardigde “spoken”…. de spoken die op glasplaatfoto’s te zien zijn waren nog enger.
Del Toro lijkt moeite te hebben gehad om te kiezen tussen een puur visueel werk á la Peter Greenaway, of een visueel sterke horrorfilm zoals, ik noem maar iets, The Cabin in the Woods. Hij heeft geprobeerd het allebei te doen en voor mij werkt het niet.
Dat ligt niet aan de cast. Ik had de indruk dat de spelers er het beste van probeerden te maken. Toch raakte het spel me nauwelijks en ging ik op de historische onjuistheden zitten letten. Een uitzondering was Jessica Chastain, die zichtbaar in haar element een uiterst akelig vrouwmens neerzet, veel griezeliger dan de plichtmatige schrikeffecten waarmee de film de kijker zo nu en dan wakker tracht te schudden.
De setdressing was kennelijk zo heilig dat de cameramensen op eieren moesten lopen en er zelfs niets vies gemaakt mocht worden. Alles ziet er veel te schoon en netjes uit, terwijl de film in een tijdperk speelt waarin smerigheid alomtegenwoordig was. Dat was prima geweest als de film geen historisch-realistisch verhaal had gehad, maar in deze setting is het storend. Twee mensen wonen vrijwel zonder bedienden in een enorm pand dat bovendien in de modder wegzakt. Maar alles is brandschoon, op de esthetisch vies gemaakte muren na. Als Edith in de kelder (waar je nog een extra dosis smerigheid verwacht) een schokkende ontdekking doet, moet ze volgens het script het vuil van letters vegen, en dat doet ze ook. Alleen is er geen vuil. Het beeld van haar hand, die een perfect schoon decorstuk schoonveegt, is precies het beeld uit deze film dat bij mij blijft hangen.
De slotscéne, waarin het geheel voorgoed ontspoort in een Hamlet-achtig bloedbad, waarin iedereen keer op keer dodelijk gewond raakt maar desalniettemin rond blijft rennen, maakt de film helemaal af, in negatieve zin.
Spider-fan
https://filmliefhebber.wordpress.com/2016/03/13/crimson-peak-blu-ray-disc-recensie/
Maar krijgen reviewers altijd hetzelfde exemplaar als wat in de winkel ligt?
Ik snap niet dat het niet achterop vermeld staat en de andere extra's wel... Je kan hem wel kopen, maar blu-rays worden niet geruild (wat begrijpelijk is). Het is vervelend als het er toch niet op staat. Del Toro's commentaren zijn altijd erg goed, zo'n beetje de beste die ik ken.
Secret1994goesFilm
Ik had liever iets meer spannend en griezel gehad. Ik denk dat ik de jumpscares, naar mijn mening, op één hand kan tellen. Misschien bijna twee.
T'is eens leuk om te gaan zien, maar voor het verhaal of de horror zou ik het dus zeker niet doen!
Tilimo
Allereerst ben ik absoluut geen fan van 'horror' films, maar toen ik de trailer zag kreeg ik hetzelfde gevoel als dat ik bij bloodborne kreeg en moest ik deze film zien. Ik kan zeggen dat mocht horror niet bij je favorieten zitten, maar je vindt het niet erg om zo nu en dan te schrikken, dan kun je gerust gaan naar deze film.
Oke, eerst mijn cijfer: een 9. Nu de uitleg waarom. Deze negen zal zeker niet voor iedereen begrijpelijk zijn. Dit vooral omdat het verhaal zo af en toe wat voorspelbaar is. Maar waarom dan toch zo'n hoog cijfer? Nou, hierbij komt mijn mening over wat ik leuk vind om de hoek kijken. De belangrijkste factoren voor de 9 zijn de graphics en het oog voor detail. De geesten zien er werkelijkwaar fantastisch uit. Had iedere film maar zulk een mooie manier om geesten weer te geven. Ze zijn echt prachtig. En dat is ook meteen mjn tweede motief, detail. Alles, maar dan ook echt alles is tot in de puntjes uitgewerkt. De manier van filmen, het huis, de geesten, zelfs de truukjes die ze gebruiken (ik zal niets verklappen) zijn ontzettend goed doordacht.
Mocht je jezelf herkenen in de pluspunten die ik heb gegeven, ga dan zeker naar deze film. Mocht je namelijk niet opgewonden raken van detail en graphics, dan kun je deze film misschien overslaan, want nogmaals, voor het verhaal is het niet oscar waardig. Veel plezier!
9/10