Redelijke film, die het wel moet hebben van de vertolkingen, het verhaal is minder.
Christian Bale, die voor zijn rol in 'The Machinist' graatmager moest zijn, doet hier net het omgekeerde, hier is hij, bijna onherkenbaar, een dikke papzak, maar hij speelt zijn rol met verve.
Net als alle andere leden van de cast trouwens. Leuk ook om oudgediende Anthony Zerbe nog eens weer te zien in een gastrol.
De film is bij momenten wat langdradig door de vele dialogen, actie is er niet, maar toch vlot de film goed.
En ik denk dat de film zo goed wegkijkt door de formidabele score die hij heeft, prachtige muziek, veel bekende nummers, het zijn er heel wat, Tom Jones, Duke Ellington, Santana, Paul McCartney enz...
Kortom: een redelijk goede film, al had ik er wel wat meer van verwacht.
Ergens in deze film kijken twee personages naar een nagemaakt schilderij en wordt iets opgemerkt dat erop neerkomt dat het zo goed gedaan is dat het echt wordt en met de vraag of de namaker dan een even grote artiest is als de schilder. Hopelijk was dat geen metafoor voor de gelijkenissen die deze prent vertoont met het werk van ene Martin Scorsese - en gezien een zeer leuke cameo is deze film zich daar wellicht van bewust - want neen, David O. Russell komt niet in de buurt van de meester en dat is een klein pijnpunt gezien de gelijkenissen.
Maar aan de andere kant is deze fake Scorsese wel een goed gemaakte vervalsing die z'n eigen kwaliteiten heeft en zeker vermakelijk genoeg is, alleen net niet goed genoeg om z'n favorietenrol bij het prijzencircus (komaan, een BAFTA voor dit scenario?) waar te maken. Grootste pluspunt zijn wellicht de acteurs met glansrollen voor een alweer onherkenbare Bale, de immer uitstekende Adams en de jonge Lawrence. Zij blazen leven in hun personages (met gebreken) en zijn zo genietbaar in langere scènes waar de personages hun ding mogen doen. Verhalend had hier meer ingezeten misschien, maar als karakterstudie nog lang niet de kwaadste, al mag O. Russell het volgende keer toch liefst terug iets kleiner houden.
Een toch ietwat tegenvallende film ik. Het verhaal is eigenlijk flinterdun en weinig bijzonder. Toch kon ik wel erg genieten van de acteerprestaties in deze film. Vooral Christian Bale heeft echt een geweldige rol. Geef die man een Oscar!
Voor het verhaal hoef je het wat mij betreft niet te doen, voor de acteerprestaties des te maar!
De sfeer is wel goed in deze film overigens.
De film die door velen al vergeleken werd met The Wolf of Wall Street, maar vooral ook met het oudere materiaal van Martin Scorsese, en dat is zowel terecht als onterecht.
Enkele parallellen zijn er te vinden: het voice-over narratief dat de film stuurt, de louche personages, Robert DeNiro, het gebabbel, de humor. Maar uiteindelijk is American Hustle een totaal ander dier.
De film excelleert in zijn acteerprestaties, de film draait dan ook meer op karakterontwikkeling dan op de plot. Veel scènes nemen lang hun tijd om de acteurs hun gang te laten gaan waarbij ieder personage voldoende ruimte krijgt zich te ontpoppen. De sterke cast komt hier ook goed tot zijn recht, en de regisseur houdt een visuele rust in zijn camera die de acteurs hiertoe de gelegenheid geeft op de voorgrond te blijven.
Ook de mengeling van comedy, drama en thriller werkt naadloos. Nergens is deze te abrupt of ongeloofwaardig. De sfeer is lekker, maar de film rekt zich toch af en toe wat te lang. Dat vond ik tevens het grootste minpunt van de film, dat hij te lang voortkabbelt en daarbij de aandacht niet altijd vastgehouden wordt. Daarbij moet ik echter bekennen dat ik halverwege de film moest zeiken als een reiger, dus wellicht was dit een vertekend beeld.
En als je The Wolf of Wall Street en American Hustle toch met elkaar moet vergelijken? Voor mij wint de eerstgenoemde dan. The Wolf was ondanks zijn langere speelduur boeiender, grappiger en doordachter. Betekend dit dat American Hustle niet goed is? Absoluut niet, hij is zeker goed. Het jaar begon echter met een film die de lat erg hoog wist te leggen.
Ik vond het geen goede film. De acteer prestaties waren naar verwachting van deze cast maar het verhaal kloptte niet en was niet duidelijk. Mijn zus vroeg mij constant hoe dat eigenlijk zit en hoezo dat en ik wist daar de antwoorden niet op. Dus als je dit gaat kijken, probeer het niet te snappen want het verhaal zit niet goed in elkaar. De film heeft een paar 'momenten' maar ik wil hem niet weer zien.
Tarkus
Christian Bale, die voor zijn rol in 'The Machinist' graatmager moest zijn, doet hier net het omgekeerde, hier is hij, bijna onherkenbaar, een dikke papzak, maar hij speelt zijn rol met verve.
Net als alle andere leden van de cast trouwens. Leuk ook om oudgediende Anthony Zerbe nog eens weer te zien in een gastrol.
De film is bij momenten wat langdradig door de vele dialogen, actie is er niet, maar toch vlot de film goed.
En ik denk dat de film zo goed wegkijkt door de formidabele score die hij heeft, prachtige muziek, veel bekende nummers, het zijn er heel wat, Tom Jones, Duke Ellington, Santana, Paul McCartney enz...
Kortom: een redelijk goede film, al had ik er wel wat meer van verwacht.
benjamin
Maar aan de andere kant is deze fake Scorsese wel een goed gemaakte vervalsing die z'n eigen kwaliteiten heeft en zeker vermakelijk genoeg is, alleen net niet goed genoeg om z'n favorietenrol bij het prijzencircus (komaan, een BAFTA voor dit scenario?) waar te maken. Grootste pluspunt zijn wellicht de acteurs met glansrollen voor een alweer onherkenbare Bale, de immer uitstekende Adams en de jonge Lawrence. Zij blazen leven in hun personages (met gebreken) en zijn zo genietbaar in langere scènes waar de personages hun ding mogen doen. Verhalend had hier meer ingezeten misschien, maar als karakterstudie nog lang niet de kwaadste, al mag O. Russell het volgende keer toch liefst terug iets kleiner houden.
Tidus
Voor het verhaal hoef je het wat mij betreft niet te doen, voor de acteerprestaties des te maar!
De sfeer is wel goed in deze film overigens.
Minpunt is dus het verhaal. Weinig boeiend.
Shifty777
Enkele parallellen zijn er te vinden: het voice-over narratief dat de film stuurt, de louche personages, Robert DeNiro, het gebabbel, de humor. Maar uiteindelijk is American Hustle een totaal ander dier.
De film excelleert in zijn acteerprestaties, de film draait dan ook meer op karakterontwikkeling dan op de plot. Veel scènes nemen lang hun tijd om de acteurs hun gang te laten gaan waarbij ieder personage voldoende ruimte krijgt zich te ontpoppen. De sterke cast komt hier ook goed tot zijn recht, en de regisseur houdt een visuele rust in zijn camera die de acteurs hiertoe de gelegenheid geeft op de voorgrond te blijven.
Ook de mengeling van comedy, drama en thriller werkt naadloos. Nergens is deze te abrupt of ongeloofwaardig. De sfeer is lekker, maar de film rekt zich toch af en toe wat te lang. Dat vond ik tevens het grootste minpunt van de film, dat hij te lang voortkabbelt en daarbij de aandacht niet altijd vastgehouden wordt. Daarbij moet ik echter bekennen dat ik halverwege de film moest zeiken als een reiger, dus wellicht was dit een vertekend beeld.
En als je The Wolf of Wall Street en American Hustle toch met elkaar moet vergelijken? Voor mij wint de eerstgenoemde dan. The Wolf was ondanks zijn langere speelduur boeiender, grappiger en doordachter. Betekend dit dat American Hustle niet goed is? Absoluut niet, hij is zeker goed. Het jaar begon echter met een film die de lat erg hoog wist te leggen.
longshot