Boyhood, een zeer bijzondere film over het opgroeien van een jongen, gefilmd over 12 jaar! Een ontzettend gaaf experiment als je het mij vraagt. Alle mensen die mee hebben gewerkt aan deze film hebben dat gewoon 12 jaar van hun leven gedaan. dat is toch bizar! 12 jaar!!!! moeilijk te bevatten, maar daar naast ook ontzettend bewonderenswaardig. Wat een toewijding en discipline moet dat hebben gekost.
Naar mijn idee een geslaagd experiment. Weliswaar een flinke zit, maar nergens minder boeiend. Het liet mij nogmaals zien dat ik nog een heel leven voor me heb en hoe mooi dat is. Aan het eind van de film krijg je ook nog een mooie levensles cadeau, maar die zal ik niet verklappen! Een aanrader dus!
Dit is een oprecht emotionele film waarbij je de kleine jongen Mason helemaal ziet opgroeien. Je voelt je eigenlijk de hele tijd 100% betrokken bij hem, zodat het ook moeilijk is om hem los te laten en afscheid van hem te nemen. Je waant je bijna 3 uur in andermans leven, en ik wilde er nog wel een paar uur bij zijn. Mason groeit zo snel op! En de film vliegt in een mum van tijd voorbij. En dat is volgens mij ook de bedoeling hiervan. Dit moet gewoon gezien worden.
Zoals Boyhood zijn er maar weinig films gemaakt: het hele proces duurde zo'n 12 jaar waarbij regisseur Richard Linklater elk jaar een nieuw deel filmde van het leven van de jonge Mason. Het resultaat is een film over opgroeien met een vrij lange speelduur (maar liefst 2 uur en drie kwartier) en in alle opzichten uniek. En nog belangrijker: de opvallendste film van 2014 is voorlopig (maar de kans is heel klein dat iemand dit meesterwerk overtreft) de beste.
Een epos is het geworden over de kleine dingen, maar juist die kleine zaken die zo groot lijken in het leven van een jongen. Terwijl je de tijd ziet verstrijken (met behulp van een prima soundtrack en de evolutie van de games die het personage speelt), zie je deze jongen groot worden op een manier die buitengewoon oprecht en ongeforceerd lijkt. Om uiteindelijk als we afscheid nemen van Mason als kijker ook even oprecht moeite daarmee te hebben.
Of om het nog simpeler te zeggen: deze film moet je gewoon gezien hebben!!
SuperMaki13
Naar mijn idee een geslaagd experiment. Weliswaar een flinke zit, maar nergens minder boeiend. Het liet mij nogmaals zien dat ik nog een heel leven voor me heb en hoe mooi dat is. Aan het eind van de film krijg je ook nog een mooie levensles cadeau, maar die zal ik niet verklappen! Een aanrader dus!
Roeltje
Dit is een oprecht emotionele film waarbij je de kleine jongen Mason helemaal ziet opgroeien. Je voelt je eigenlijk de hele tijd 100% betrokken bij hem, zodat het ook moeilijk is om hem los te laten en afscheid van hem te nemen. Je waant je bijna 3 uur in andermans leven, en ik wilde er nog wel een paar uur bij zijn. Mason groeit zo snel op! En de film vliegt in een mum van tijd voorbij. En dat is volgens mij ook de bedoeling hiervan. Dit moet gewoon gezien worden.
Dit is geen film, dit is leven.
9.5/10
benjamin
Zoals Boyhood zijn er maar weinig films gemaakt: het hele proces duurde zo'n 12 jaar waarbij regisseur Richard Linklater elk jaar een nieuw deel filmde van het leven van de jonge Mason. Het resultaat is een film over opgroeien met een vrij lange speelduur (maar liefst 2 uur en drie kwartier) en in alle opzichten uniek. En nog belangrijker: de opvallendste film van 2014 is voorlopig (maar de kans is heel klein dat iemand dit meesterwerk overtreft) de beste.
Een epos is het geworden over de kleine dingen, maar juist die kleine zaken die zo groot lijken in het leven van een jongen. Terwijl je de tijd ziet verstrijken (met behulp van een prima soundtrack en de evolutie van de games die het personage speelt), zie je deze jongen groot worden op een manier die buitengewoon oprecht en ongeforceerd lijkt. Om uiteindelijk als we afscheid nemen van Mason als kijker ook even oprecht moeite daarmee te hebben.
Of om het nog simpeler te zeggen: deze film moet je gewoon gezien hebben!!